ρητορική

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	ρητορική	οι	ρητορικές
γενική	της	ρητορικής	των	ρητορικών
αιτιατική	τη	ρητορική	τις	ρητορικές
κλητική		ρητορική		ρητορικές
Συνήθως στον ενικό.
Κατηγορία όπως «ψυχή» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Προφορά

ΔΦΑ : /ɾi.to.ɾiˈci/

τυπογραφικός συλλαβισμός : ρη‐το‐ρι‐κή

ομόηχο: ρητορικοί

Ετυμολογία 1

ρητορική < (διαχρονικό δάνειο) αρχαία ελληνική ῥητορική, ουσιαστικοποιημένο θηλυκό του επιθέτου ῥητορικός < ῥήτωρ

Ουσιαστικό

ρητορική θηλυκό

1. η τεχνική της χρήσης του λόγου, προφορικού ή γραπτού, ώστε να είναι πειστικός, αποτελεσματικός
2. (συνεκδοχικά) τα μέσα που χρησιμοποιούνται σε συγκεκριμένο ύφος λόγου

   ⮡  η ρητορική των σύγχρονων μέσων ενημέρωσης, του φεμινισμού, του οικολογικού κινήματος, του εθνικισμού

3. (φιλολογία) η μελέτη της τέχνης του λόγου

   ⮡  Τους προηγούμενους αιώνες το μάθημα της ρητορικής διδασκόταν σε πολλά πανεπιστήμια όλου του κόσμου.

4. τίτλος βιβλίου, με κεφαλαίο αρχικό: Ρητορική

   ⮡  η «Ρητορική» του Αριστοτέλη

Συγγενικά

• ρητορεία
• ρητορεύω
• ρητορικός
• ρητορικότητα

→ και δείτε τη λέξη ρήτορας

Δείτε επίσης

• γραμματική
• δημηγορία
• συντακτικό
• Σχήματα λόγου στο Βικιλεξικό - για τα νέα ελληνικά
• «Ρητορεία και ρητορική στην αρχαιότητα», Εγκυκλοπαιδικός οδηγός - greek-language.gr

Μεταφράσεις

    ρητορική

αγγλικά : rhetoric (en) γαλλικά : rhétorique (fr) γερμανικά : Rhetorik (de)

Ετυμολογία 2

ρητορική: κλιτικός τύπος

Κλιτικός τύπος επιθέτου

ρητορική

• ονομαστική, αιτιατική και κλητική ενικού, θηλυκού γένους του ρητορικός