ρούγα

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	ρούγα	οι	ρούγες
γενική	της	ρούγας		—
αιτιατική	τη	ρούγα	τις	ρούγες
κλητική		ρούγα		ρούγες
Η γενική πληθυντικού σε -ών δε συνηθίζεται.
Κατηγορία όπως «πείνα» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

ρούγα < μεσαιωνική ελληνική ρούγα < (άμεσο δάνειο) ιταλική ruga < λατινική ruga < πρωτοϊνδοευρωπαϊκή ρίζα *kreup < *kreu

Προφορά

ΔΦΑ : /ˈɾu.ɣa/

Ουσιαστικό

ρούγα θηλυκό

1. σοκάκι, δρόμος
2. πλατεία
3. γειτονιά, συνοικία

Παροιμίες

• άσχημο στην κούνια, όμορφο στη ρούγα: κάποιος που είναι άσχημος ως μωρό θα ομορφύνει όταν ενηλικιωθεί

Μεταφράσεις

    ρούγα