σίφων

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ὁ	σίφων	οἱ	σίφωνες
γενική	τοῦ	σίφωνος	τῶν	σιφώνων
δοτική	τῷ	σίφωνῐ	τοῖς	σίφωσῐ(ν)
αιτιατική	τὸν	σίφωνᾰ	τοὺς	σίφωνᾰς
κλητική ὦ!		σίφων		σίφωνες
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		σίφωνε
γεν-δοτ	τοῖν		σιφώνοιν
3η κλίση, Κατηγορία 'κώδων' όπως «κώδων» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

σίφων (τεχνικός όρος) < πιθανόν ηχομιμητικό θέμα + -ων

Ουσιαστικό

σίφων, -ωνος αρσενικό

1. σωλήνας
2. πυροσβεστικό μηχάνημα ή οι σωλήνες του
3. (ιατρική) χειρουργικό εργαλείο

   ≈ συνώνυμα: καθετήρ

4. (μετεωρολογία) σίφωνας ή σίφουνας
5. αιδοίο

   ≈ συνώνυμα: αἰδοῖον

Συγγενικά

• ἐκσιφωνίζω
• σιφώνιον
• σιφωνίζω
• σιφωνολογία

Πηγές

• σίφων - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• σίφων - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.