σαγματᾶς

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός
ονομαστική	ὁ	σαγματᾶς
γενική	τοῦ	σαγματᾶ
δοτική	τῷ	σαγματᾷ
αιτιατική	τὸν	σαγματᾶν
κλητική ὦ!		σαγματᾶ
ανώμαλη κλίση, Κατηγορία 'Μηνᾶς' όπως «Μηνᾶς» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

σαγματᾶς < αρχαία ελληνική σάγμα + -ᾶς

Ουσιαστικό

σαγματᾶς αρσενικό

• (ελληνιστική κοινή , επάγγελμα) σαμαράς, σαγματοποιός

Συνώνυμα

• σαγματοποιός
• σαγματοράπτης
• σαγματοράφος

Πηγές

• σαγματᾶς - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.