σημαιοφόρος

Νέα ελληνικά (el)[επεξεργασία]

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ο/η	σημαιοφόρος	οι	σημαιοφόροι
γενική	του/της	σημαιοφόρου	των	σημαιοφόρων
αιτιατική	τον/τη	σημαιοφόρο	τους/τις	σημαιοφόρους
κλητική		σημαιοφόρε		σημαιοφόροι
Κατηγορία όπως «ζωγράφος» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία [επεξεργασία]

σημαιοφόρος < ελληνιστική κοινή σημαιοφόρος. Συγχρονικά αναλύεται σε σημαί(α) + -ο- + -φόρος

Προφορά[επεξεργασία]

ΔΦΑ : /si.me.oˈfo.ɾos/

τυπογραφικός συλλαβισμός : ση‐μαι‐ο‐φό‐ρος

Ουσιαστικό[επεξεργασία]

σημαιοφόρος αρσενικό ή θηλυκό

αυτός που κρατάει τη σημαία
(στρατιωτικός βαθμός) βαθμός κατώτερου αξιωματικού του ναυτικού, αντίστοιχος του ανθυπολοχαγού του στρατού ξηράς
(μεταφορικά) κήρυκας και πρωτοστάτης ιδεολογίας πολιτικής, κοινωνικής κ.τ.λ.

Μεταφράσεις[επεξεργασία]

σημαιοφόρος

αγγλικά : standard-bearer ^(en), flag-bearer ^(en)
γαλλικά : porte-drapeau ^(fr)

Πηγές[επεξεργασία]

σημαιοφόρος - Λεξικό της Κοινής Νεοελληνικής (1998) του Ιδρύματος Μανόλη Τριανταφυλλίδη (συντομογραφίες-σύμβολα). Η Πύλη για την ελληνική γλώσσα, Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας
σημαιοφόρος - Χαραλαμπάκης, Χριστόφορος (επιμέλεια) (2014). Χρηστικό λεξικό της νεοελληνικής γλώσσας. Αθήνα: Ακαδημία Αθηνών. (ψηφιοποιημένη έκδοση από το 2023, συντομογραφίες-σύμβολα)
Μπαμπινιώτης, Γεώργιος (2002). Λεξικό της νέας ελληνικής γλώσσας (Βʹ έκδοση). Αθήνα: Κέντρο Λεξικολογίας. (Αʹ έκδοση: 1998)

Αρχαία ελληνικά (grc)[επεξεργασία]

↓ πτώσεις	ενικός
ελληνιστική κοινή (αρχαία κλίση) δε μαρτυρείται δυϊκός αριθμός
→ γένη	αρσενικό & θηλυκό		ουδέτερο
ονομαστική	ὁ/ἡ	σημαιοφόρος	τὸ	σημαιοφόρον
γενική	τοῦ/τῆς	σημαιοφόρου	τοῦ	σημαιοφόρου
δοτική	τῷ/τῇ	σημαιοφόρῳ	τῷ	σημαιοφόρῳ
αιτιατική	τὸν/τὴν	σημαιοφόρον	τὸ	σημαιοφόρον
κλητική ὦ!		σημαιοφόρε		σημαιοφόρον
↓ πτώσεις	πληθυντικός
ονομαστική	οἱ/αἱ	σημαιοφόροι	τὰ	σημαιοφόρᾰ
γενική	τῶν	σημαιοφόρων	τῶν	σημαιοφόρων
δοτική	τοῖς/ταῖς	σημαιοφόροις	τοῖς	σημαιοφόροις
αιτιατική	τοὺς/τὰς	σημαιοφόρους	τὰ	σημαιοφόρᾰ
κλητική ὦ!		σημαιοφόροι		σημαιοφόρᾰ
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ	σημαιοφόρω	τὼ	σημαιοφόρω
γεν-δοτ	τοῖν	σημαιοφόροιν	τοῖν	σημαιοφόροιν
2η κλίση, Κατηγορία 'δύσκολος' όπως «τοξοβόλος» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

Ετυμολογία [επεξεργασία]

σημαιοφόρος < σημαί(α) + συνδετικό ένθημα -ο- + -φόρος^[1]

Επίθετο[επεξεργασία]

σημαιοφόρος, -ος, -ον

(ελληνιστική κοινή) σημαιοφόρος, που κρατάει λάβαρο
※ 1ος/2ος↓ αιώνας ⌘ Πλούταρχος, Βίοι Παράλληλοι Γάλβας, 22.6 @scaife.perseus
εἷς ὑπεξελθὼν σημαιοφόρος ἀπήγγειλε τῷ Οὐϊτελλίῳ νυκτός, ἑστιωμένων πολλῶν παρʼ αὐτῷ.

Άλλες γραφές[επεξεργασία]

Συγγενικά[επεξεργασία]

σημαία
→ και δείτε τις λέξεις φέρω, σημεῖον και σῆμα

Αναφορές[επεξεργασία]

↑ Πάπυρος–Λαρούς–Μπριτάννικα: Λεξικό της ελληνικής γλώσσας, αρχαίας - μεσαιωνικής - νέας, ερμηνευτικό - ετυμολογικό. Αθήνα: Πάπυρος, 1981‑1994, έκδοση: 2013.

Πηγές[επεξεργασία]

σημαιοφόρος - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
σημαιοφόρος - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.

[1] Πάπυρος–Λαρούς–Μπριτάννικα: Λεξικό της ελληνικής γλώσσας, αρχαίας - μεσαιωνικής - νέας, ερμηνευτικό - ετυμολογικό. Αθήνα: Πάπυρος, 1981‑1994, έκδοση: 2013.

[1]

σημαιοφόρος

Πίνακας περιεχομένων

Νέα ελληνικά (el)[επεξεργασία]

Ετυμολογία [επεξεργασία]

Προφορά[επεξεργασία]

Ουσιαστικό[επεξεργασία]

Μεταφράσεις[επεξεργασία]

Πηγές[επεξεργασία]

Αρχαία ελληνικά (grc)[επεξεργασία]

Ετυμολογία [επεξεργασία]

Επίθετο[επεξεργασία]

Άλλες γραφές[επεξεργασία]

Συγγενικά[επεξεργασία]

Αναφορές[επεξεργασία]

Πηγές[επεξεργασία]

Μενού πλοήγησης

σημαιοφόρος

Νέα ελληνικά (el)[επεξεργασία]

Ετυμολογία [επεξεργασία]

Προφορά[επεξεργασία]

Ουσιαστικό[επεξεργασία]

Μεταφράσεις[επεξεργασία]

Πηγές[επεξεργασία]

Αρχαία ελληνικά (grc)[επεξεργασία]

Ετυμολογία [επεξεργασία]

Επίθετο[επεξεργασία]

Άλλες γραφές[επεξεργασία]

Συγγενικά[επεξεργασία]

Αναφορές[επεξεργασία]

Πηγές[επεξεργασία]

Μενού πλοήγησης

Αναζήτηση