σκεδάννυμι

Αρχαία ελληνικά (grc)

Αρχικοί χρόνοι	Φωνή Eνεργητική	Φωνή Μέση & Παθητική
Ενεστώτας	σκεδάννυμι & σκεδανύω	σκεδάννυμαι
Παρατατικός	ἐσκεδάννυν & ἐσκεδάννυον	ἐσκεδαννύμην
Μέλλοντας	σκεδάσω & σκεδῶ (αττ.)	σκεδασθήσομαι
Αόριστος	ἐσκέδασα & σκέδασα (επικ.)	ἐσκεδασάμην & ἐσκεδάσθην
Παρακείμενος		ἐσκέδασμαι
Υπερσυντέλικος		ἐσκεδάσμην
Συντελ.Μέλλ.		ἐσκεδάσομαι

Ετυμολογία

σκεδάννυμι < σκεδάσ- (<ἐσκέδασα, αόριστος του σκίδνημι) + ενεστωτικό επίθημα -νυ- + -μι < πρωτοϊνδοευρωπαϊκή *sqhed-

Ρήμα

σκεδάννυμι

1. σκορπίζω, διασκορπίζω
2. διασπείρω
3. περιχύνω
4. σπάω, θραύω
5. διαδίδω

Συγγενικά

• ἀσκέδαστος
• σκεδάζω
• σκεδαννύμενος
• σκέδασις
• σκεδασμός
• σκεδαστής
• σκεδαστικός
• σκεδαστός
• σκεδάω

Σύνθετα

• ἀδιασκέδαστος
• ἀνασκεδάννυμι
• ἀποσκεδάννυμι
• συσκεδάννυμι
• ὑποσκεδάννυμι
• διασκεδάννυμι
• διασκέδασις
• διασκεδασμός
• διασκεδαστήριον
• διασκεδαστής
• διασκεδαστικός
• διασκεδαστικότης
• διασκεδαστικῶς
• ἐκσκεδάννυμι
• ἐνσκεδάννυμι
• ἐπισκεδάννυμι
• εὐδιασκέδαστος
• εὐσκέδαστος
• κατασκεδάννυμι
• προσκεδάννυμι

Κλίση

    σκεδάννυμι

Ενεργητική φωνή Ενεργητικός Ενεστώτας προσωπικές εγκλίσεις οριστική υποτακτική ευκτική προστακτική ἐγώ σκεδάννῡμι σκεδαννύω σκεδαννύοιμι - σύ σκεδάννῡς σκεδαννύῃς σκεδαννύοις σκεδάννῡ οὗτος σκεδάννῡσι(ν) σκεδαννύῃ σκεδαννύοι σκεδαννύτω ἡμεῖς σκεδάννυμεν σκεδαννύωμεν σκεδαννύοιμεν - ὑμεῖς σκεδάννυτε σκεδαννύητε σκεδαννύοιτε σκεδάννυτε οὗτοι σκεδαννύασι(ν) σκεδαννύωσι(ν) σκεδαννύοιεν σκεδαννύντων / σκεδαννύτωσαν ονοματικοί τύποι απαρέμφατο μετοχή σκεδαννύναι σκεδαννύς σκεδαννῦσα σκεδαννύν ενεργητικός ενεστώτας -νύω με βραχύ -ῠ οριστική υποτακτική ευκτική προστακτική ἐγὼ σκεδαννύω σκεδαννύω σκεδαννύοιμι — σὺ σκεδαννύεις σκεδαννύῃς σκεδαννύοις σκεδάννυε οὖτος σκεδαννύει σκεδαννύῃ σκεδαννύοι σκεδαννυέτω ἡμεῖς σκεδαννύομεν σκεδαννύωμεν σκεδαννύοιμεν — ὑμεῖς σκεδαννύετε σκεδαννύητε σκεδαννύοιτε σκεδαννύετε οὗτοι σκεδαννύουσῐ(ν) σκεδαννύωσῐ(ν) σκεδαννύοιεν σκεδαννυόντων σκεδαννυέτωσαν 2o δυϊκός σκεδαννύετον σκεδαννύητον σκεδαννύοιτον σκεδαννύετον 3o δυϊκός σκεδαννύετον σκεδαννύητον σκεδαννυοίτην σκεδαννυέτων ονοματικοί τύποι απαρέμφατο μετοχή: αρσενικό - θηλυκό - ουδέτερο σκεδαννύειν σκεδαννύων σκεδαννύουσα σκεδαννύον Ενεργητικός Παρατατικός προσωπικές εγκλίσεις οριστική υποτακτική ευκτική προστακτική ἐγώ ἐσκεδάννῡν - - - σύ ἐσκεδάννῡς - - - οὖτος ἐσκεδάννῡ - - - ἡμεῖς ἐσκεδάννυμεν - - - ὑμεῖς ἐσκεδάννυτε - - - οὗτοι ἐσκεδάννυσαν - - - Ενεργητικός Παρατατικός προσωπικές εγκλίσεις οριστική υποτακτική ευκτική προστακτική ἐγώ ἐσκεδάνυον - - - σύ ἐσκεδάνυες - - - οὖτος ἐσκεδάνυε - - - ἡμεῖς ἐσκεδανύομεν - - - ὑμεῖς ἐσκεδανύετε - - - οὗτοι ἐσκεδάνυον - - - Ενεργητικός Μέλλοντας προσωπικές εγκλίσεις οριστική υποτακτική ευκτική προστακτική ἐγώ σκεδάσω - σκεδάσοιμι - σύ σκεδάσεις - σκεδάσοις - οὗτος σκεδάσει - σκεδάσοι - ἡμεῖς σκεδάσομεν - σκεδάσοιμεν - ὑμεῖς σκεδάσετε - σκεδάσοιτε - οὗτοι σκεδάσουσι(ν) - σκεδάσοιεν - ονοματικοί τύποι απαρέμφατο μετοχή σκεδάσειν σκεδάσων σκεδάσουσα σκεδάσον Ενεργητικός Μέλλοντας προσωπικές εγκλίσεις οριστική υποτακτική ευκτική προστακτική ἐγώ σκεδῶ - σκεδῷμι / σκεδῴην - σύ σκεδᾶς - σκεδῷς / σκεδῴης - οὖτος σκεδᾷ - σκεδῷ / σκεδῴη - ἡμεῖς σκεδῶμεν - σκεδῷμεν - ὑμεῖς σκεδᾶτε - σκεδῷτε - οὗτοι σκεδῶσι(ν) - σκεδῷεν - ονοματικοί τύποι απαρέμφατο μετοχή σκεδᾶν σκεδῶν σκεδῶσα σκεδῶν Ενεργητικός Αόριστος α' προσωπικές εγκλίσεις οριστική υποτακτική ευκτική προστακτική ἐγώ ἐσκέδασα σκεδάσω σκεδάσαιμι - σύ ἐσκέδασας σκεδάσῃς σκεδάσαις / σκεδάσειας σκέδασον οὗτος ἐσκέδασε σκεδάσῃ σκεδάσαι / σκεδάσειεν σκεδασάτω ἡμεῖς ἐσκεδάσαμεν σκεδάσωμεν σκεδάσαιμεν - ὑμεῖς ἐσκεδάσατε σκεδάσητε σκεδάσαιτε σκεδάσατε οὗτοι ἐσκέδασαν σκεδάσωσι(ν) σκεδάσαιεν / σκεδάσειαν σκεδασάντων / σκεδασάτωσαν ονοματικοί τύποι απαρέμφατο μετοχή σκεδάσαι σκεδάσας σκεδάσασα σκεδάσαν Μεσοπαθητική φωνή Μέσος / Παθητικός Ενεστώτας προσωπικές εγκλίσεις οριστική υποτακτική ευκτική προστακτική ἐγώ σκεδάννυμαι σκεδαννύωμαι σκεδαννυοίμην - σύ σκεδάννυσαι σκεδαννύῃ σκεδαννύοιο σκεδάννυσο οὖτος σκεδάννυται σκεδαννύηται σκεδαννύοιτο σκεδαννύσθω ἡμεῖς σκεδαννύμεθα σκεδαννυώμεθα σκεδαννυοίμεθα - ὑμεῖς σκεδάννυσθε σκεδαννύησθε σκεδαννύοισθε σκεδάννυσθε οὗτοι σκεδάννυνται σκεδαννύωνται σκεδαννύοιντο σκεδαννύσθων / σκεδαννύσθωσαν ονοματικοί τύποι απαρέμφατο μετοχή σκεδάννυσθαι σκεδαννύμενος σκεδαννυμένη σκεδαννύμενον Μέσος / Παθητικός Παρατατικός προσωπικές εγκλίσεις οριστική υποτακτική ευκτική προστακτική ἐγώ ἐσκεδαννύμην - - - σύ ἐσκεδάννυσο - - - οὖτος ἐσκεδάννυτο - - - ἡμεῖς ἐσκεδαννύμεθα - - - ὑμεῖς ἐσκεδάννυσθε - - - οὗτοι ἐσκεδάννυντο - - - Παθητικός Μέλλοντας α' προσωπικές εγκλίσεις οριστική υποτακτική ευκτική προστακτική ἐγώ σκεδασθήσομαι - σκεδασθησοίμην - σύ σκεδασθήσῃ / σκεδασθήσει - σκεδασθήσοιο - οὖτος σκεδασθήσεται - σκεδασθήσοιτο - ἡμεῖς σκεδασθησόμεθα - σκεδασθησοίμεθα - ὑμεῖς σκεδασθήσεσθε - σκεδασθήσοισθε - οὗτοι σκεδασθήσονται - σκεδασθήσοιντο - ονοματικοί τύποι απαρέμφατο μετοχή σκεδασθήσεσθαι σκεδασθησόμενος σκεδασθησομένη σκεδασθησόμενον Μέσος Αόριστος α' προσωπικές εγκλίσεις οριστική υποτακτική ευκτική προστακτική ἐγώ ἐσκεδασάμην σκεδάσωμαι σκεδασαίμην - σύ ἐσκεδάσω σκεδάσῃ σκεδάσαιο σκἐδασαι οὖτος ἐσκεδάσατο σκεδάσηται σκεδάσαιτο σκεδασάσθω ἡμεῖς ἐσκεδασάμεθα σκεδασώμεθα σκεδασαίμεθα - ὑμεῖς ἐσκεδάσασθε σκεδάσησθε σκεδάσαισθε σκεδάσασθε οὗτοι ἐσκεδάσαντο σκεδάσωνται σκεδάσαιντο σκεδασάσθων / σκεδασάσθωσαν ονοματικοί τύποι απαρέμφατο μετοχή σκεδάσασθαι σκεδασάμενος σκεδασαμένη σκεδασάμενον Παθητικός Αόριστος α' προσωπικές εγκλίσεις οριστική υποτακτική ευκτική προστακτική ἐγώ ἐσκεδάσθην σκεδασθῶ σκεδασθείην - σύ ἐσκεδάσθης σκεδασθῇς σκεδασθείης σκεδάσθητι οὖτος ἐσκεδάσθη σκεδασθῇ σκεδασθείη σκεδασθήτω ἡμεῖς ἐσκεδάσθημεν σκεδασθῶμεν σκεδασθείημεν / σκεδασθεῖμεν - ὑμεῖς ἐσκεδάσθητε σκεδασθῆτε σκεδασθείητε / σκεδασθεῖτε σκεδάσθητε οὗτοι ἐσκεδάσθησαν σκεδασθῶσι(ν) σκεδασθείησαν / σκεδασθεῖεν σκεδασθέντων / σκεδασθήτωσαν ονοματικοί τύποι απαρέμφατο μετοχή σκεδασθῆναι σκεδασθείς σκεδασθεῖσα σκεδασθέν Μέσος / Παθητικός Παρακείμενος προσωπικές εγκλίσεις οριστική υποτακτική ευκτική προστακτική ἐγώ ἐσκέδασμαι ἐσκεδασμένος ὦ ἐσκεδασμένος εἴην - σύ ἐσκέδασαι ἐσκεδασμένος ᾖς ἐσκεδασμένος εἴης ἐσκέδασο οὖτος ἐσκέδασται ἐσκεδασμένος ᾖ ἐσκεδασμένος εἴης ἐσκεδάσθω ἡμεῖς ἐσκεδάσμεθα ἐσκεδασμένοι ὦμεν ἐσκεδασμένοι εἴημεν/εἶμεν - ὑμεῖς ἐσκέδασθε ἐσκεδασμένοι ἦτε ἐσκεδασμένοι εἴητε/εἶτε ἐσκέδασθε οὗτοι ἐσκεδασμένοι εἰσί(ν) ἐσκεδασμένοι ὦσι(ν) ἐσκεδασμένοι εἴησαν/εἶεν ἐσκεδάσθων / ἐσκεδάσθωσαν ονοματικοί τύποι απαρέμφατο μετοχή ἐσκεδάσθαι ἐσκεδασμένος ἐσκεδασμένη ἐσκεδασμένον Μέσος / Παθητικός Υπερσυντέλικος προσωπικές εγκλίσεις οριστική υποτακτική ευκτική προστακτική ἐγώ ἐσκεδάσμην - - - σύ ἐσκέδασο - - - οὖτος ἐσκέδαστο - - - ἡμεῖς ἐσκεδάσμεθα - - - ὑμεῖς ἐσκέδασθε - - - οὗτοι ἐσκεδασμένοι ἦσαν - - -

Πηγές

• σκεδάννυμι - Βασικό Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής - Αρχαία Ελληνική Γλώσσα και Γραμματεία - Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2006‑2008. greek‑language.gr
• σκεδάννυμι - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• σκεδάννυμι - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.