σκουτέλλιον

Μεσαιωνικά ελληνικά (gkm)

Ετυμολογία

σκουτέλλιον και όψιμη ελληνιστική κοινή σκουτέλλιον < σκουτέλ(α) + -ιον < λατινική scutella (πιατάκι) < scutra (πιάτο, δίσκος).

Ουσιαστικό

σκουτέλλιον ουδέτερο

• άλλη μορφή του σκουτέλι

  άλλες μορφές: σκουτέλιον, σκουτλίον → και δείτε τη λέξη σκουτέλι

Συγγενικά

• σκουτελλίκι
• σκουτελλίτσιν

→ και δείτε τις λέξεις σκουτέλι και σκουτέλα

Πηγές

• σκουτέλλιον (& μορφές) - LBG - Trapp, Erich, et al. (1994–2007) Lexikon zur byzantinischen Gräzität besonders des 9.-12. Jahrhunderts (Λεξικό της Βυζαντινής Ελληνικής, ιδίως για τον 9ο-12ο αιώνα), Verlag der Österreichischen Akademie der Wissenschaften (Έκδοση της Αυστριακής Ακαδημίας Επιστημών)

→ και δείτε τη λέξη σκουτέλι

---

Αρχαία ελληνικά (grc)

ελληνιστική κοινή (αρχαία κλίση) δε μαρτυρείται δυϊκός αριθμός
↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	τὸ	σκουτέλλιον	τὰ	σκουτέλλιᾰ
γενική	τοῦ	σκουτελλίου	τῶν	σκουτελλίων
δοτική	τῷ	σκουτελλίῳ	τοῖς	σκουτελλίοις
αιτιατική	τὸ	σκουτέλλιον	τὰ	σκουτέλλιᾰ
κλητική ὦ!		σκουτέλλιον		σκουτέλλιᾰ
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		σκουτελλίω
γεν-δοτ	τοῖν		σκουτελλίοιν
2η κλίση, Κατηγορία 'πρόσωπον' όπως «πρόσωπον» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

σκουτέλλιον < (άμεσο δάνειο) λατινική scutell(a) (πιατάκι) + -ιον < scutra (πιάτο, δίσκος).

Ουσιαστικό

σκουτέλλιον ουδέτερο

• (ελληνιστική κοινή) γαβάθα, πιάτο
  • στο Greek Papyri in the British Museum, London. (PLond. 2.191.10) 2ος αιώνας κε
  • στο C. Wessely, Studien zur Paläographie und Papyruskunde, Leipzig 1901-. (Stud.Pal. 20.151.4, al.) 6ος αιώνας κε

  άλλες μορφές: σκούτλιον

Σημειώσεις

• Διαφορετικό το σκούτλα & συγγενικά (< scutula)

Πηγές

• σκουτέλλιον - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.