σκυτοτομία

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
	σκῡτοτομῐα-
ονομαστική	ἡ	σκυτοτομίᾱ	αἱ	σκυτοτομίαι
γενική	τῆς	σκυτοτομίᾱς	τῶν	σκυτοτομιῶν
δοτική	τῇ	σκυτοτομίᾳ	ταῖς	σκυτοτομίαις
αιτιατική	τὴν	σκυτοτομίᾱν	τὰς	σκυτοτομίᾱς
κλητική ὦ!		σκυτοτομίᾱ		σκυτοτομίαι
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		σκυτοτομίᾱ
γεν-δοτ	τοῖν		σκυτοτομίαιν
1η κλίση, ομάδα 'χώρα', Κατηγορία 'σοφία' όπως «σοφία» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

σκυτοτομία < σκυτοτόμ(ος) + -ία. Μορφολογικά αναλύεται σε σκῦτο(ς) + -τομία

Ουσιαστικό

σκυτοτομία, -ας θηλυκό

• (υπόδηση) η τέχνη της κατεργασίας δερμάτων, ειδικά η υποδηματοποιία

  ≈ συνώνυμα: σκυτοτομική (τέχνη)

Πηγές

• σκυτοτομία - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• σκυτοτομία - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.