σορός

Ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	σορός	οι	σοροί
γενική	της	σορού	των	σορών
αιτιατική	τη	σορό	τις	σορούς
κλητική		σορέ		σοροί
Κατηγορία όπως «οδός» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

σορός < (διαχρονικό δάνειο) αρχαία ελληνική σορός (φέρετρο)

Προφορά

ΔΦΑ : /soˈɾos/

τυπογραφικός συλλαβισμός : σο‐ρός

ομόηχο: σωρός (αρσενικό)

Ουσιαστικό

σορός θηλυκό

1. το σώμα του νεκρού (όπως έχει προετοιμαστεί για ταφή ή αποτέφρωση)

   ※  Η σορός του βραβευμένου με Νόμπελ Λογοτεχνίας Κολομβιανού συγγραφέα Γκαμπριέλ Γκαρσία Μάρκες, ο οποίος απεβίωσε την Μεγάλη Πέμπτη, αποτεφρώθηκε ήδη, όπως ανακοίνωσε ο πρεσβευτής του Μεξικού. (enet.gr)

   ≈ συνώνυμα: λείψανο

2. το φέρετρο στο οποίο έχουν τοποθετήσει μια σορό

   ≈ συνώνυμα: κάσα

Μεταφράσεις

    σορός

αγγλικά : corpse (en) γαλλικά : cadavre (fr), dépouille (fr) mortelle (fr)

---

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ἡ	σορός	αἱ	σοροί
γενική	τῆς	σοροῦ	τῶν	σορῶν
δοτική	τῇ	σορῷ	ταῖς	σοροῖς
αιτιατική	τὴν	σορόν	τὰς	σορούς
κλητική ὦ!		σορέ		σοροί
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		σορώ
γεν-δοτ	τοῖν		σοροῖν
2η κλίση, Κατηγορία όπως «ὁδός» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

σορός < *τϝορός, πιθανόν μεταπτωτική βαθμίδα θέματος όπως στην ινδοευρωπαϊκή ρίζα *twer- (περιβάλλω, περικλείω). Υπάρχει υπόθεση ότι πιθανόν στην ίδια ετυμολογική οικογένεια εντάσσεται και ο σωρός.

Ουσιαστικό

σορός θηλυκό

1. αγγείο στο οποίο τοποθετούμε τα οστά ενός νεκρού ή την τέφρα του, τεφροδόχος, φέρετρο
2. μνήμα, σαρκοφάγος
3. νεκροκρέβατο
4. (ελληνιστική σημασία, σκωπτικό) γέρος, γριά

Παροιμίες

• τὸν ἕτερον πόδα ἐν τῇ σορῷ ἔχει: «έχει το ένα πόδι στο τάφο», για άνθρωπο πολύ μεγάλης ηλικίας και ανήμπορος

  ※  Ἔπειτα ἐς πόσον ἔτι τὸν λοιπὸν χρόνον ἀπολαύσεις αὐτοῦ γέρων ἤδη καὶ παντὸς ἡδέος ἔξωρος ὢν καὶ τὸν ἕτερον πόδα φασὶν ἐν τῇ σορῷ ἔχων; (Λουκιανός, Ἑρμότιμος, 78, 4-7)

Πηγές

• «σορός» - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• «σορός» - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.