σπαραχτικός

Ελληνικά (el)

πτώση	ενικός
ονομαστική	σπαραχτικός	σπαραχτική	σπαραχτικό
γενική	σπαραχτικού	σπαραχτικής	σπαραχτικού
αιτιατική	σπαραχτικό	σπαραχτική	σπαραχτικό
κλητική	σπαραχτικέ	σπαραχτική	σπαραχτικό
πτώση	πληθυντικός
ονομαστική	σπαραχτικοί	σπαραχτικές	σπαραχτικά
γενική	σπαραχτικών	σπαραχτικών	σπαραχτικών
αιτιατική	σπαραχτικούς	σπαραχτικές	σπαραχτικά
κλητική	σπαραχτικοί	σπαραχτικές	σπαραχτικά

Ετυμολογία

σπαραχτικός < ελληνιστική κοινή σπαρακτικός < σπαράσσω

Επίθετο

σπαραχτικός -ή -ό και σπαρακτικός

• που σπαράζει, που εκφράζεται με σπαραγμό, με βαθιά οδύνη

Μεταφράσεις

    σπαραχτικός

γαλλικά : déchirant (fr)