σπιλώνω

Νέα ελληνικά (el)

Ετυμολογία

σπιλώνω < ελληνιστική κοινή σπιλόω / σπιλῶ < αρχαία ελληνική σπίλος

Ρήμα

σπιλώνω (παθητική φωνή: σπιλώνομαι)

(λόγιο) συκοφαντώ κάποιον και προσπαθώ να τον μειώσω ηθικά ή να τον εξοντώσω

Συγγενικά

→ δείτε τη λέξη σπίλος

Κλίση

Ενεργητική φωνή

Εξακολουθητικοί χρόνοι
πρόσωπα	Ενεστώτας	Παρατατικός	Εξ. Μέλλ.	Υποτακτική	Προστακτική	Μετοχή
α' ενικ.	σπιλώνω	σπίλωνα	θα σπιλώνω	να σπιλώνω		σπιλώνοντας
β' ενικ.	σπιλώνεις	σπίλωνες	θα σπιλώνεις	να σπιλώνεις	σπίλωνε
γ' ενικ.	σπιλώνει	σπίλωνε	θα σπιλώνει	να σπιλώνει
α' πληθ.	σπιλώνουμε	σπιλώναμε	θα σπιλώνουμε	να σπιλώνουμε
β' πληθ.	σπιλώνετε	σπιλώνατε	θα σπιλώνετε	να σπιλώνετε	σπιλώνετε
γ' πληθ.	σπιλώνουν(ε)	σπίλωναν σπιλώναν(ε)	θα σπιλώνουν(ε)	να σπιλώνουν(ε)
Συνοπτικοί χρόνοι
πρόσωπα		Αόριστος	Συνοπτ. Μέλλ.	Υποτακτική	Προστακτική	Απαρέμφατο
α' ενικ.		σπίλωσα	θα σπιλώσω	να σπιλώσω		σπιλώσει
β' ενικ.		σπίλωσες	θα σπιλώσεις	να σπιλώσεις	σπίλωσε
γ' ενικ.		σπίλωσε	θα σπιλώσει	να σπιλώσει
α' πληθ.		σπιλώσαμε	θα σπιλώσουμε	να σπιλώσουμε
β' πληθ.		σπιλώσατε	θα σπιλώσετε	να σπιλώσετε	σπιλώστε
γ' πληθ.		σπίλωσαν σπιλώσαν(ε)	θα σπιλώσουν(ε)	να σπιλώσουν(ε)
Συντελεσμένοι χρόνοι
πρόσωπα	Παρακείμενος	Υπερσυντέλικος	Συντελ. Μέλλ.	Υποτακτική	Προστακτική
α' ενικ.	έχω σπιλώσει	είχα σπιλώσει	θα έχω σπιλώσει	να έχω σπιλώσει
β' ενικ.	έχεις σπιλώσει	είχες σπιλώσει	θα έχεις σπιλώσει	να έχεις σπιλώσει
γ' ενικ.	έχει σπιλώσει	είχε σπιλώσει	θα έχει σπιλώσει	να έχει σπιλώσει
α' πληθ.	έχουμε σπιλώσει	είχαμε σπιλώσει	θα έχουμε σπιλώσει	να έχουμε σπιλώσει
β' πληθ.	έχετε σπιλώσει	είχατε σπιλώσει	θα έχετε σπιλώσει	να έχετε σπιλώσει
γ' πληθ.	έχουν σπιλώσει	είχαν σπιλώσει	θα έχουν σπιλώσει	να έχουν σπιλώσει