σποραδικότης

Νέα ελληνικά (el)

καθαρεύουσα (κατά την αρχαία κλίση)
↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ἡ	σποραδικότης	αἱ	σποραδικότητες
γενική	τῆς	σποραδικότητος	τῶν	σποραδικοτήτων
δοτική	τῇ	σποραδικότητι	ταῖς	σποραδικότησι(ν)
αιτιατική	τὴν	σποραδικότητα	τὰς	σποραδικότητᾰς
κλητική ὦ!		σποραδικότης		σποραδικότητες
3η κλίση, Κατηγορία 'τάπης' όπως «τάπης» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

σποραδικότης (μαρτυρείται από το 1897) < σποραδικ(ός) + -ότης

Ουσιαστικό

σποραδικότης, -ητος θηλυκό

• (καθαρεύουσα) η σποραδικότητα