στακάτο

Ελληνικά (el)

νότες σε πεντάγραμμο με τη σχετική σημειογραφία

Ετυμολογία

στακάτο < ιταλική staccato < staccare < distaccare (χωρίζω, αποσυνδέω) < μέση γαλλική destacher (αποσυνδέω) < παλαιά γαλλικά destachier (αποσυνδέω) < des- +‎ attachier (συνάπτω, συνδέω) < estachier < estache < φραγκικά *stakka (πάσσαλος, παλούκι) < πρωτογερμανική *stakkaz < *stakkô < *(s)teg- (πάσσαλος, παλούκι, ραβδί)

Προφορά

ΔΦΑ : /sta.ˈka.tɔ/

Ουσιαστικό

στακάτο ουδέτερο άκλιτο

• (μουσική) μουσικός όρος που υποδεικνύει την εκτέλεση των νοτών σε συντομότερο χρόνο απ’ ό,τι αναγράφεται στο πεντάγραμμο και με παύσεις ανάμεσά τους

Αντώνυμα

• λεγκάτο

Μεταφράσεις

    στακάτο

αγγλικά : staccato (en) ιταλικά : staccato (it)