στασιμότης

Νέα ελληνικά (el)

καθαρεύουσα (κατά την αρχαία κλίση)
↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ἡ	στασιμότης	αἱ	στασιμότητες
γενική	τῆς	στασιμότητος	τῶν	στασιμοτήτων
δοτική	τῇ	στασιμότητι	ταῖς	στασιμότησι(ν)
αιτιατική	τὴν	στασιμότητα	τὰς	στασιμότητᾰς
κλητική ὦ!		στασιμότης		στασιμότητες
3η κλίση, Κατηγορία 'τάπης' όπως «τάπης» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

στασιμότης (μαρτυρείται από το 1845) < στάσιμο(ος) + -ότης

Ουσιαστικό

στασιμότης, -ητος θηλυκό

• (καθαρεύουσα) η στασιμότητα