στεατίτης

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ο	στεατίτης	οι	στεατίτες
γενική	του	στεατίτη	των	στεατιτών
αιτιατική	τον	στεατίτη	τους	στεατίτες
κλητική		στεατίτη		στεατίτες
Κατηγορία όπως «ναύτης» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

στεατίτης < στέαρ / στέατ(ος) + -ίτης

στεατίτης αρσενικό

(ορυκτολογία) ορυκτός λίθος, μαλακός, χωρίς πόρους, που μπορεί κανείς εύκολα να επεξεργαστεί και μπορεί να δώσει λείες επιφάνειες. Το χρώμα του είναι άσπρο, ανοιχτό πράσινο ή γκρίζο

στεατίτης