στρατιώτης

Ελληνικά (el)

πτώση	ενικός	πληθυντικός
ονομαστική	στρατιώτης	στρατιώτες
γενική	στρατιώτη	στρατιωτών
αιτιατική	στρατιώτη	στρατιώτες
κλητική	στρατιώτη	στρατιώτες

Ετυμολογία

στρατιώτης < αρχαία ελληνική στρατιώτης

Προφορά

ΔΦΑ : /stɾa.ti.ˈɔ.tis/

Ουσιαστικό

στρατιώτης αρσενικό

1. κάποιος που υπηρετεί στο στρατό (κυρίως στο στρατό ξηράς) και έχει τον κατώτατο βαθμό στη στρατιωτική ιεραρχία

   φαντάρος (οικείο)

2. (ειδικότερα) πολίτης που υπηρετεί τη στρατιωτική του θητεία

   συνώνυμα: φαντάρος

3. (κατ’ επέκταση) οποιοσδήποτε στρατιωτικός, ανεξαρτήτως βαθμού (με την έννοια ότι η στρατιωτική του υπηρεσία έχει γι' αυτόν πολύ μεγάλη σημασία)
4. το απλό πιόνι στο σκάκι

Συγγενικές λέξεις

• στρατός
• στρατιωτικός
• στρατιωτίνα

Μεταφράσεις

    στρατιώτης

αγγλικά : soldier (en) γαλλικά : soldat (fr)

πολωνικά : żołnierz (pl) τουρκικά : asker (tr)

---

Αρχαία ελληνικά (grc)

Πτώση	Ενικός	Δυικός	Πληθυντικός
Ονομαστική	στρατιώτης	στρατιώτα	στρατιῶται
Γενική	στρατιώτου	στρατιώταιν	στρατιωτῶν
Δοτική	στρατιώτῃ	στρατιώταιν	στρατιώταις
Αιτιατική	στρατιώτην	στρατιώτα	στρατιώτας
Κλητική	στρατιῶτα	στρατιώτα	στρατιῶται

Ετυμολογία

στρατιώτης < στρατός + κατάληξη αρσενικού -ιώτης

Ουσιαστικό

στρατιώτης αρσενικό

1. πολίτης σε στρατιωτική υπηρεσία
2. (γενικότερα) στρατιώτης, πολεμιστής
3. (μεταγενέστερη ελληνική ) μισθοφόρος
4. ποτάμιος στρατιώτης: αιγυπτιακό υδρόβιο φυτό

Παράγωγες λέξεις

• στρατιωτικός
• στρατιῶτις

Αναφορές

• Henry Liddell - Robert Scott, A Greek English Lexicon, 7th Edition, 1883, σελίδα 1437