στρατιώτης
Μετάβαση στην πλοήγηση
Πήδηση στην αναζήτηση
Πίνακας περιεχομένων
Ελληνικά (el) [επεξεργασία]
| πτώση | ενικός | πληθυντικός |
|---|---|---|
| ονομαστική | στρατιώτης | στρατιώτες |
| γενική | στρατιώτη | στρατιωτών |
| αιτιατική | στρατιώτη | στρατιώτες |
| κλητική | στρατιώτη | στρατιώτες |
Ετυμολογία [επεξεργασία]
Ετυμολογία - στρατιώτης < αρχαία ελληνική στρατιώτης
Προφορά[επεξεργασία]
- ΔΦΑ : /stɾa.ti.ˈɔ.tis/
Ουσιαστικό[επεξεργασία]
στρατιώτης αρσενικό
- κάποιος που υπηρετεί στο στρατό (κυρίως στο στρατό ξηράς) και έχει τον κατώτατο βαθμό στη στρατιωτική ιεραρχία
- φαντάρος (οικείο)
- (ειδικότερα) πολίτης που υπηρετεί τη στρατιωτική του θητεία
- (κατ’ επέκταση) οποιοσδήποτε στρατιωτικός, ανεξαρτήτως βαθμού (με την έννοια ότι η στρατιωτική του υπηρεσία έχει γι' αυτόν πολύ μεγάλη σημασία)
- το απλό πιόνι στο σκάκι
[επεξεργασία]
Μεταφράσεις[επεξεργασία]
στρατιώτης
Αρχαία ελληνικά (grc) [επεξεργασία]
| Ονομαστική | στρατιώτης | στρατιώτα | στρατιῶται |
| Γενική | στρατιώτου | στρατιώταιν | στρατιωτῶν |
| Δοτική | στρατιώτῃ | στρατιώταιν | στρατιώταις |
| Αιτιατική | στρατιώτην | στρατιώτα | στρατιώτας |
| Κλητική | στρατιῶτα | στρατιώτα | στρατιῶται |
Ετυμολογία [επεξεργασία]
Ουσιαστικό[επεξεργασία]
στρατιώτης αρσενικό
- πολίτης σε στρατιωτική υπηρεσία
- (γενικότερα) στρατιώτης, πολεμιστής
- (μεταγενέστερη ελληνική ) μισθοφόρος
- ποτάμιος στρατιώτης: αιγυπτιακό υδρόβιο φυτό
[επεξεργασία]
Πηγές[επεξεργασία]
- στρατιώτης στην Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ. Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012.
- στρατιώτης στο ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.
