στρατιώτης

Ελληνικά (el) [επεξεργασία]

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ο	στρατιώτης	οι	στρατιώτες
γενική	του	στρατιώτη	των	στρατιωτών
αιτιατική	τον	στρατιώτη	τους	στρατιώτες
κλητική		στρατιώτη		στρατιώτες
Κατηγορία όπως «ναύτης» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία [επεξεργασία]

στρατιώτης < (διαχρονικό δάνειο) αρχαία ελληνική στρατιώτης.^[1] Συγχρονικά αναλύεται ως στρατι(ά) + -ώτης.

Προφορά[επεξεργασία]

ΔΦΑ : /stɾaˈtço.tis/

τυπογραφικός συλλαβισμός : στρα‐τιώ‐της

ΔΦΑ : /stɾa.tiˈo.tis/

τυπογραφικός συλλαβισμός : στρα‐τι‐ώ‐της

Ουσιαστικό[επεξεργασία]

στρατιώτης αρσενικό (θηλυκό στρατιωτίνα)

(στρατιωτικός βαθμός) κάποιος που υπηρετεί στο στρατό (κυρίως στο στρατό ξηράς) και έχει τον κατώτατο βαθμό στη στρατιωτική ιεραρχία
φαντάρος (οικείο)
(ειδικότερα) πολίτης που υπηρετεί τη στρατιωτική του θητεία
≈ συνώνυμα: φαντάρος
(κατ’ επέκταση) οποιοσδήποτε στρατιωτικός, ανεξαρτήτως βαθμού (με την έννοια ότι η στρατιωτική του υπηρεσία έχει γι' αυτόν πολύ μεγάλη σημασία)
το απλό πιόνι στο σκάκι

Συγγενικές λέξεις[επεξεργασία]

Μεταφράσεις[επεξεργασία]

στρατιώτης

Αναφορές[επεξεργασία]

↑ «στρατιώτης» - Λεξικό της Κοινής Νεοελληνικής. (1998) του Ιδρύματος Μανόλη Τριανταφυλλίδη. Η Πύλη για την ελληνική γλώσσα, Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας.

Αρχαία ελληνικά (grc) [επεξεργασία]

	δυϊκός
↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ὁ	στρατιώτης	οἱ	στρατιῶται
γενική	τοῦ	στρατιώτου	τῶν	στρατιωτῶν
δοτική	τῷ	στρατιώτῃ	τοῖς	στρατιώταις
αιτιατική	τὸν	στρατιώτην	τοὺς	στρατιώτᾱς
κλητική ὦ!		στρατιῶτᾰ		στρατιῶται
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		στρατιώτᾱ
γεν-δοτ	τοῖν		στρατιώταιν
1η κλίση, ομάδα 'στρατιώτης', Κατηγορία όπως «στρατιώτης» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία [επεξεργασία]

στρατιώτης < στρατι(ά) (στρατός) + -ώτης

Ουσιαστικό[επεξεργασία]

στρατιώτης αρσενικό (θηλυκό στρατιῶτις ως επίθετο)

πολίτης σε στρατιωτική υπηρεσία
(γενικότερα) στρατιώτης, πολεμιστής
(ελληνιστική σημασία) μισθοφόρος
ποτάμιος στρατιώτης: αιγυπτιακό υδρόβιο φυτό

Παράγωγες λέξεις[επεξεργασία]

Πηγές[επεξεργασία]

«στρατιώτης» - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ. Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012.
«στρατιώτης» - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.
Μπαμπινιώτης, Γεώργιος (2010). Ετυμολογικό Λεξικό της Νέας Ελληνικής Γλώσσας (Β' ανατύπωση. 2009: A' έκδοση). Αθήνα: Κέντρο Λεξικολογίας.

[1] «στρατιώτης» - Λεξικό της Κοινής Νεοελληνικής. (1998) του Ιδρύματος Μανόλη Τριανταφυλλίδη. Η Πύλη για την ελληνική γλώσσα, Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας.

[1]

στρατιώτης

Πίνακας περιεχομένων

Ελληνικά (el) [επεξεργασία]

Ετυμολογία [επεξεργασία]

Προφορά[επεξεργασία]

Ουσιαστικό[επεξεργασία]

Συγγενικές λέξεις[επεξεργασία]

Μεταφράσεις[επεξεργασία]

Αναφορές[επεξεργασία]

Αρχαία ελληνικά (grc) [επεξεργασία]

Ετυμολογία [επεξεργασία]

Ουσιαστικό[επεξεργασία]

Παράγωγες λέξεις[επεξεργασία]

Πηγές[επεξεργασία]

Μενού πλοήγησης

στρατιώτης

Ελληνικά (el) [επεξεργασία]

Ετυμολογία [επεξεργασία]

Προφορά[επεξεργασία]

Ουσιαστικό[επεξεργασία]

Συγγενικές λέξεις[επεξεργασία]

Μεταφράσεις[επεξεργασία]

Αναφορές[επεξεργασία]

Αρχαία ελληνικά (grc) [επεξεργασία]

Ετυμολογία [επεξεργασία]

Ουσιαστικό[επεξεργασία]

Παράγωγες λέξεις[επεξεργασία]

Πηγές[επεξεργασία]

Μενού πλοήγησης

Αναζήτηση