στροβιλᾶς

Αρχαία ελληνικά (grc)

ελληνιστική κοινή (αρχαία κλίση) δε μαρτυρείται δυϊκός αριθμός
↓ πτώσεις	ενικός
ονομαστική	ὁ	στροβιλᾶς
γενική	τοῦ	στροβιλᾶ
δοτική	τῷ	στροβιλᾷ
αιτιατική	τὸν	στροβιλᾶν
κλητική ὦ!		στροβιλᾶ
ανώμαλη κλίση, Κατηγορία 'Μηνᾶς' όπως «Μηνᾶς» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

στροβιλᾶς (ελληνιστική κοινή) < στρόβιλ(ος) (κουκουνάρι) + -ᾶς

Ουσιαστικό

στροβιλᾶς, -ᾶ αρσενικό (ελληνιστική κοινή)

• (επάγγελμα, σε πάπυρο) πωλητής κουκουναριών

Συγγενικά

• → δείτε τη λέξη στρόβιλος

Πηγές

• στροβιλᾶς - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.