συγγενολόι

Από Βικιλεξικό
Μετάβαση στην πλοήγηση Πήδηση στην αναζήτηση

Νέα ελληνικά (el)[επεξεργασία]

↓ πτώσεις       ενικός         πληθυντικός  
ονομαστική το συγγενολόι τα συγγενολόγια
      γενική του συγγενολογιού των συγγενολογιών
    αιτιατική το συγγενολόι τα συγγενολόγια
     κλητική συγγενολόι συγγενολόγια
Οι καταλήξεις -ιού, -ια, -ιών προφέρονται με συνίζηση.
Κατηγορία όπως «τσάι» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία [επεξεργασία]

συγγενολόι < συγγεν(ής) + -ο- + -λόι

Προφορά[επεξεργασία]

ΔΦΑ : /siŋ.ɟe.noˈlo.i/
τυπογραφικός συλλαβισμός: συγ‐γε‐νο‐λό‐ι

Ουσιαστικό[επεξεργασία]

συγγενολόι ουδέτερο

  • (οικείο, κάποτε ειρωνικό) όλοι οι συγγενείς
    ※  Όσο για το συγγενολόι, εξόν από τα γονικά , ήταν ο θείος Γιάνκος, ο τσελεπή Γιάνκος καθώς τονε λένε οι τούρκοι, με τη γυναίκα του, τη χήρα από το Γιάσι, και τη μεγάλη τους την κόρη τη Ζωίτσα, δεκαεφτά χρονώ κοπέλα , ήταν και μια ξαδέρφη... (Οι Μαυρόλυκοι: το Χρονικό της Τουρκοκρατίας, 1565-1799, Θανάσης Πετσάλης-Διομήδης, Βιβλιοπωλείον της «Εστίας", Ι.Δ. Κολλάρου, 2005, σελ. 419)

Συνώνυμα[επεξεργασία]

Συγγενικά[επεξεργασία]

Μεταφράσεις[επεξεργασία]