συγχωριανή

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	συγχωριανή	οι	συγχωριανές
γενική	της	συγχωριανής	των	συγχωριανών
αιτιατική	τη	συγχωριανή	τις	συγχωριανές
κλητική		συγχωριανή		συγχωριανές
Κατηγορία όπως «ψυχή» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

συγχωριανή < θηλυκό του συγχωριανός

Ουσιαστικό

συγχωριανή θηλυκό ή συχωριανή

• αυτή που μένει στο ίδιο χωριό ή κατάγεται από αυτό

  ※  Η μητέρα του είχε πεθάνει προ ετών και ο πατέρας του παντρεύτηκε για δεύτερη φορά με μια συγχωριανή του (Οι λήσταρχοι: Τα παλληκάρια τα καλά σύντροφοι τα σκοτώνουν, Βασίλης Ι. Τζανακάρης, εκδ. Μεταίχμιο, κρατικό βραβείο 2008)

Ομώνυμα / Ομόηχα

• συγχωριανοί