συκέα

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
	σῡκεα-
ονομαστική	ἡ	συκέᾱ   > συκῆ	αἱ	συκέαι   > συκαῖ
γενική	τῆς	συκέᾱς > συκῆς	τῶν	συκεῶν > συκῶν
δοτική	τῇ	συκέᾳ   > συκῇ	ταῖς	συκέαις > συκαῖς
αιτιατική	τὴν	συκέᾱν > συκῆν	τὰς	συκέᾱς   > συκᾶς
κλητική ὦ!		συκέᾱ   > συκῆ		συκέαι   > συκαῖ
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		συκέᾱ   > συκᾶ
γεν-δοτ	τοῖν		συκέαιν   > συκαῖν
1η κλίση, ομάδα 'συκέα συκῆ', Κατηγορία 'συκέα' όπως «συκέα» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

συκέα < σῦκ(ον) + -έα

Ουσιαστικό

συκέα θηλυκό (συνηρημένο) συκῆ

• (δέντρο) η συκιά

Άλλες μορφές

• συκέη / συκῆ

Πηγές

• συκέα - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.