συμβούλιον

Αρχαία ελληνικά (grc)

ελληνιστική κοινή (αρχαία κλίση) δε μαρτυρείται δυϊκός αριθμός
↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	τὸ	συμβούλιον	τὰ	συμβούλιᾰ
γενική	τοῦ	συμβουλίου	τῶν	συμβουλίων
δοτική	τῷ	συμβουλίῳ	τοῖς	συμβουλίοις
αιτιατική	τὸ	συμβούλιον	τὰ	συμβούλιᾰ
κλητική ὦ!		συμβούλιον		συμβούλιᾰ
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		συμβουλίω
γεν-δοτ	τοῖν		συμβουλίοιν
2η κλίση, Κατηγορία 'πρόσωπον' όπως «πρόσωπον» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

συμβούλιον (ελληνιστική κοινή) < αρχαία ελληνική συμβουλ(ή) + -ιον

ΑΠΟΓΟΝΟΙ: ⇘ νέα ελληνικά: συμβούλιο

Ουσιαστικό

συμβούλιον, -ου ουδέτερο (ελληνιστική κοινή)

1. συμβουλή
2. διάσκεψη, σύσκεψη συμβουλίου, ιδίως ρωμαϊκό consilium

Συγγενικά

• → δείτε τη λέξη συμβουλή

Πηγές

• συμβούλιον - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.