συμφυγάς

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ὁ/ἡ	συμφυγάς	οἱ/αἱ	συμφυγάδες
γενική	τοῦ/τῆς	συμφυγάδος	τῶν	συμφυγάδων
δοτική	τῷ/τῇ	συμφυγάδῐ	τοῖς/ταῖς	συμφυγάσῐ(ν)
αιτιατική	τὸν/τὴν	συμφυγάδᾰ	τοὺς/τὰς	συμφυγάδᾰς
κλητική ὦ!		συμφυγάς		συμφυγάδες
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		συμφυγάδε
γεν-δοτ	τοῖν		συμφυγάδοιν
Με βραχύ άλφα στο θέμα -άς, -άδος.
3η κλίση, Κατηγορία 'δεκάς' όπως «φυγάς» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

συμφυγάς < συμ- + φυγάς

Ουσιαστικό

συμφυγάς, -άδος αρσενικό ή θηλυκό (και ως επίθετο)

• συνεξόριστος, φυγάδας μαζί με άλλον

Πηγές

• συμφυγάς - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• συμφυγάς - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.