συναίσθησις

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ἡ	συναίσθησῐς	αἱ	συναισθήσεις
γενική	τῆς	συναισθήσεως	τῶν	συναισθήσεων
δοτική	τῇ	συναισθήσει	ταῖς	συναισθήσεσῐ(ν)
αιτιατική	τὴν	συναίσθησῐν	τὰς	συναισθήσεις
κλητική ὦ!		συναίσθησῐ		συναισθήσεις
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		συναισθήσει
γεν-δοτ	τοῖν		συναισθησέοιν
3η κλίση, Κατηγορία 'δύναμις' όπως «δύναμις» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

συναίσθησις < συναισθάνομαι, συναισθη- + -σις. Μορφολογικά αναλύεται σε συν- + αἴσθησις.

Ουσιαστικό

συναίσθησις, -εως θηλυκό

1. ταυτόχρονη αντίληψη
2. (ελληνιστική σημασία) συναίσθηση

Πηγές

• συναίσθησις - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.