συναδελφότητα

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	συναδελφότητα	οι	συναδελφότητες
γενική	της	συναδελφότητας	των	συναδελφοτήτων
αιτιατική	τη	συναδελφότητα	τις	συναδελφότητες
κλητική		συναδελφότητα		συναδελφότητες
Κατηγορία όπως «σάλπιγγα» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

συναδελφότητα < (διαχρονικό δάνειο) καθαρεύουσα συναδελφ(ότης) (μαρτυρείται από το 1752) + -ότητα < συνάδελφ(ος) + -ότης > -ότητα. Μορφολογικά αναλύεται σε συν- + αδελφότητα.

Προφορά

ΔΦΑ : /si.na.ðelˈfo.ti.ta/

τυπογραφικός συλλαβισμός : συ‐να‐δελ‐φό‐τη‐τα

παλιότερος συλλαβισμός : συν‐α‐δελ‐φό‐τη‐τα

Ουσιαστικό

συναδελφότητα θηλυκό (παρωχημένο)

1. η ιδιότητα των συναδέλφων, το να είμαστε συνάδελφοι
2. συνώνυμο του συναδελφικότητα
3. συνήθως με κεφαλαίο αρκτικό Συναδελφότητα: ονομασία «Συναδελφότης», αδελφότητας, συλλόγου

Μεταφράσεις

    συναδελφότητα

→ δείτε τη λέξη συναδελφικότητα

Πηγές

• συναδελφότητα - Αναστασιάδη-Συμεωνίδη, Άννα (2003) Αντίστροφο λεξικό της νέας ελληνικής Ινστιτούτο Νεοελληνικών Σπουδών. Ίδρυμα Μανόλη Τριανταφυλλίδη (συντομογραφίες)
• συναδελφότης - ⌘ Δημητράκος, Δημήτριος Β. (1964) Μέγα λεξικὸν ὅλης τῆς Ἑλληνικῆς γλώσσης, 1930-1950. 2η έκδοση:1964. Αθήνα: Εκδόσεις: Δομή (15 τόμοι) & επανεκδόσεις, 1η έκδοση:1953 (9 τόμοι) Ελληνική Παιδεία, .