συναντίληψη

Από Βικιλεξικό
Μετάβαση στην πλοήγηση Πήδηση στην αναζήτηση

Νέα ελληνικά (el)[επεξεργασία]

↓ πτώσεις       ενικός         πληθυντικός  
ονομαστική η συναντίληψη οι συναντιλήψεις
      γενική της συναντίληψης* των συναντιλήψεων
    αιτιατική τη συναντίληψη τις συναντιλήψεις
     κλητική συναντίληψη συναντιλήψεις
* παλιότερος λόγιος τύπος, συναντιλήψεως
Κατηγορία όπως «δύναμη» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία [επεξεργασία]

συναντίληψη (διαχρονικό δάνειο) μεσαιωνική ελληνική συναντίληψις[1] < (ελληνιστική κοινήσυναντιλαμβάνομαι < αρχαία ελληνική ἀντιλαμβάνω < λαμβάνω

Προφορά[επεξεργασία]

ΔΦΑ : /si.nanˈdi.li.psi/

Ουσιαστικό[επεξεργασία]

συναντίληψη θηλυκό

  1. (λόγιο) βοήθεια, συμπαράσταση, από κοινού υποστήριξη, αλληλεγγύη
    • συναίνεση, συμφωνία, κοινή αντίληψη για την αντιμετώπιση κάποιων καταστάσεων
      ※  Τα μείζονα αυτά σώματα της Εκκλησίας -όπως η Πανορθόδοξος Σύνοδος- συγκροτούνται ad hoc, αλλά έχουν τη σύνθεση και την εξουσιοδότηση να αποφασίζουν όποια μέτρα θα κρίνουν σκόπιμα για να αντιμετωπισθούν τα ζητήματα για τα οποία συγκαλούνται. Οι αποφάσεις των σωμάτων αυτών που στηρίζονται πάντα στη συναντίληψη και συναίνεση είναι τελεσίδικες και υποχρεωτικές για όλους. ("Τι φοβάται το Φανάρι", Άλκης Κούρκολας, εφημερίδα Το Βήμα, 2005.05.22.)

Πολυλεκτικοί όροι[επεξεργασία]

Μεταφράσεις[επεξεργασία]

Αναφορές[επεξεργασία]