συναρμολογητής
Μετάβαση στην πλοήγηση
Πήδηση στην αναζήτηση
Νέα ελληνικά (el)[επεξεργασία]
Ετυμολογία [επεξεργασία]
- συναρμολογητής (μαρτυρείται από το 1885) [1] < συναρμολογ(ώ) + -ητής
Ουσιαστικό[επεξεργασία]
συναρμολογητής αρσενικό (θηλυκό: συναρμολογήτρια)
- (επάγγελμα) αυτός που συναρμολογεί
Συνώνυμα[επεξεργασία]
Μεταφράσεις[επεξεργασία]
συναρμολογητής
|
Αναφορές[επεξεργασία]
- ↑ σελ. 953, Τόμος Β΄ - Κουμανούδης, Στέφανος Αθ. (1900) Συναγωγή νέων λέξεων υπό των λογίων πλασθεισών από της Αλώσεως μέχρι των καθ’ ημάς χρόνων. Τόμοι: 2 (Εισαγωγή,@anemi). Εν Αθήναις: Τύποις Π. Δ. Σακελλαρίου