συναρμολόγηση

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	συναρμολόγηση	οι	συναρμολογήσεις
γενική	της	συναρμολόγησης*	των	συναρμολογήσεων
αιτιατική	τη	συναρμολόγηση	τις	συναρμολογήσεις
κλητική		συναρμολόγηση		συναρμολογήσεις
* παλιότερος λόγιος τύπος, συναρμολογήσεως
Κατηγορία όπως «δύναμη» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

συναρμολόγηση < συναρμολογώ + -ση

Ουσιαστικό

συναρμολόγηση θηλυκό

• η διαδικασία ή το αποτέλεσμα του συναρμολογώ

Μεταφράσεις

    συναρμολόγηση

αγγλικά : assembly (en)