συνεπιτροπεία

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	συνεπιτροπεία	οι	συνεπιτροπείες
γενική	της	συνεπιτροπείας	των	συνεπιτροπειών
αιτιατική	τη	συνεπιτροπεία	τις	συνεπιτροπείες
κλητική		συνεπιτροπεία		συνεπιτροπείες
Κατηγορία όπως «σοφία» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

συνεπιτροπεία < συνεπίτροπ(ος) + -εία. Μορφολογικά, συν- + επιτροπεία

Ουσιαστικό

συνεπιτροπεία θηλυκό

• (νομικός όρος) η άσκηση επιτροπείας από περισσότερα τους ενός πρόσωπα ή φορείς

Συγγενικά

• συνεπιτροπεύω
• συνεπίτροπος

Μεταφράσεις

    συνεπιτροπεία

Πηγές

• Λεξικόν νομικής, διοικήσεως και αστυνομίας, τόμ. Ζ΄ (Αθήνα: Δημητράκος, χ.χ.έ. ⟨π. 1930⟩), σ. 69.
• ⌘ Δημητράκος, Δημήτριος Β. (1964) Μέγα λεξικὸν ὅλης τῆς Ἑλληνικῆς γλώσσης, 1930-1950. 2η έκδοση:1964. Αθήνα: Εκδόσεις: Δομή (15 τόμοι) & επανεκδόσεις, 1η έκδοση:1953 (9 τόμοι) Ελληνική Παιδεία, .