συνεργός

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ο/η	συνεργός	οι	συνεργοί
γενική	του/της	συνεργού	των	συνεργών
αιτιατική	τον/τη	συνεργό	τους/τις	συνεργούς
κλητική		συνεργέ		συνεργοί
Κατηγορία όπως «γιατρός» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

συνεργός < (διαχρονικό δάνειο) αρχαία ελληνική συνεργός. Μορφολογικά αναλύεται σε συν- + -εργός.

Προφορά

ΔΦΑ : /si.neɾˈɣos/

τυπογραφικός συλλαβισμός : συ‐νερ‐γός

παλιότερος συλλαβισμός : συν‐ερ‐γός

Ουσιαστικό

συνεργός αρσενικό ή θηλυκό

• που συνεργάστηκε, συμμετείχε στο σχεδιασμό ή/και στην εκτέλεση ενός αδικήματος

Συγγενικά

 ετυμολογικό πεδίο 
συνεργ- 

• ασυνεργία
• πολυσυνεργείο
• συνεργάζομαι
• συνεργαζόμενος
• συνεργασία
• συνεργάσιμος
• συνεργασιμότητα
• συνεργάτης
• συνεργάτιδα
• συνεργατικός
• συνεργατικότητα
• συνεργάτις
• συνεργατισμός
• συνεργάτισσα
• συνεργάτρια
• συνεργείο
• συνεργία
• συνεργιά
• συνεργισμός
• συνεργιστικός
• συνεργώ
• τηλεσυνεργασία

• Όροι με συνεργ- — Αναστασιάδη-Συμεωνίδη, Άννα (2003) Αντίστροφο λεξικό της νέας ελληνικής Ινστιτούτο Νεοελληνικών Σπουδών. Ίδρυμα Μανόλη Τριανταφυλλίδη ISBN:960-231-097-9 & online @greek-language.gr (συντομογραφίες, αστερίσκος για λέξεις στη λογοτεχνία)

→ δείτε και τις λέξεις συν και έργο

Δείτε επίσης

• αυτουργός

Μεταφράσεις

    συνεργός

αγγλικά : accomplice (en) γαλλικά : complice (fr)

Πηγές

• συνεργός - Λεξικό της Κοινής Νεοελληνικής (1998) του Ιδρύματος Μανόλη Τριανταφυλλίδη (συντομογραφίες-σύμβολα). Η Πύλη για την ελληνική γλώσσα, Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας
• συνεργός - Χαραλαμπάκης, Χριστόφορος (επιμέλεια) (2014). Χρηστικό λεξικό της νεοελληνικής γλώσσας. Αθήνα: Ακαδημία Αθηνών.  (ψηφιοποιημένη έκδοση από το 2023, συντομογραφίες-σύμβολα)

---

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ὁ/ἡ	συνεργός	οἱ/αἱ	συνεργοί
γενική	τοῦ/τῆς	συνεργοῦ	τῶν	συνεργῶν
δοτική	τῷ/τῇ	συνεργῷ	τοῖς/ταῖς	συνεργοῖς
αιτιατική	τὸν/τὴν	συνεργόν	τοὺς/τὰς	συνεργούς
κλητική ὦ!		συνεργέ		συνεργοί
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		συνεργώ
γεν-δοτ	τοῖν		συνεργοῖν
2η κλίση, Κατηγορία 'ναός' όπως «ἰατρός» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

συνεργός, ήδη τον 6ο αιώνας στον Ιππώνακτα < συν- + -εργός (σύν, ἔργον)

→ ζητούμενο λήμμα

Πηγές

• συνεργός - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• συνεργός - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.