συνοδεία

Από Βικιλεξικό
Μετάβαση στην πλοήγηση Πήδηση στην αναζήτηση
Δείτε επίσης: συνοδείᾳ

Νέα ελληνικά (el)[επεξεργασία]

↓ πτώσεις       ενικός         πληθυντικός  
ονομαστική η συνοδεία οι συνοδείες
      γενική της συνοδείας των συνοδειών
    αιτιατική τη συνοδεία τις συνοδείες
     κλητική συνοδεία συνοδείες
Κατηγορία όπως «σοφία» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία [επεξεργασία]

συνοδεία < (διαχρονικό δάνειο) ελληνιστική κοινή συνοδεία / συνοδία
η γραφή με ει αναφέρεται ήδη στο Λεξικό του Σουΐδα του 10ου αι. και δικαιολογείται από την ύπαρξη του ρήματος συνοδεύω

Προφορά[επεξεργασία]

ΔΦΑ : /si.noˈði.a/
τυπογραφικός συλλαβισμός: συ‐νο‐δεί‐α
παλιότερος συλλαβισμός: συν‐ο‐δεί‐α

Ουσιαστικό[επεξεργασία]

συνοδεία θηλυκό

  1. η ενέργεια το ρήματος συνοδεύω, η κίνηση ενός ή περισσότερων ατόμων, οχημάτων, σκαφών κ.λπ., που ακολουθούν, προπορεύονται ή προχωρούν δίπλα σε άλλο άτομο, όχημα κ.λπ., συχνά με σκοπό την προστασία του ή την επίβλεψή του
  2. τα άτομα, οχήματα, σκάφη κλπ που συνοδεύουν κάποιον ή κάτι
  3. (μουσική) το παίξιμο μουσικού οργάνου ή συνόλου που συνοδεύει την εκτέλεση μιας κύριας μελωδίας από τραγουδιστή ή σολίστα

Άλλες μορφές[επεξεργασία]

Επίρρημα[επεξεργασία]

συνοδεία

Συγγενικά[επεξεργασία]

Μεταφράσεις[επεξεργασία]



Αρχαία ελληνικά (grc)[επεξεργασία]

↓ πτώσεις       ενικός         πληθυντικός  
ονομαστική συνοδεί αἱ συνοδεῖαι
      γενική τῆς συνοδείᾱς τῶν συνοδειῶν
      δοτική τῇ συνοδεί ταῖς συνοδείαις
    αιτιατική τὴν συνοδείᾱν τὰς συνοδείᾱς
     κλητική ! συνοδεί συνοδεῖαι
  δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ τὼ  συνοδεί
γεν-δοτ τοῖν  συνοδείαιν
1η κλίση, ομάδα 'χώρα', Κατηγορία 'χώρα' όπως «χώρα» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία [επεξεργασία]

συνοδεία < συνοδ(εύω) + -εία < αρχαία ελληνική σύνοδος (=συνοδοιπόρος) < σύν + ὁδός

Ουσιαστικό[επεξεργασία]

συνοδεία θηλυκό

Πηγές[επεξεργασία]