συνοδεία

Ελληνικά (el)

πτώση	ενικός	πληθυντικός
ονομαστική	συνοδεία	συνοδείες
γενική	συνοδείας	συνοδειών
αιτιατική	συνοδεία	συνοδείες
κλητική	συνοδεία	συνοδείες

Ετυμολογία

συνοδεία < ελληνιστική κοινή συνοδεία/συνοδία

η γραφή με ει αναφέρεται ήδη στο Λεξικό του Σουΐδα του 10ου αι. και δικαιολογείται από την ύπαρξη του ρήματος συνοδεύω

Προφορά

ΔΦΑ : /si.nɔ.ˈði.a/

Ουσιαστικό

συνοδεία θηλυκό

1. η ενέργεια το ρήματος συνοδεύω, η κίνηση ενός ή περισσότερων ατόμων, οχημάτων, σκαφών κ.λπ., που ακολουθούν, προπορεύονται ή προχωρούν δίπλα σε άλλο άτομο, όχημα κ.λπ., συχνά με σκοπό την προστασία του ή την επίβλεψή του
2. τα άτομα, οχήματα, σκάφη κλπ που συνοδεύουν κάποιον ή κάτι
3. (μουσική) το παίξιμο μουσικού οργάνου ή συνόλου που συνοδεύει την εκτέλεση μιας κύριας μελωδίας από τραγουδιστή ή σολίστα

Επίρρημα

συνοδεία

• Η αρχαία δοτική ενικού της λέξης (συνοδείᾳ) χρησιμοποιείται και σήμερα επιρρηματικά (χωρίς να σημειώνεται η υπογεγραμμένη): με συνοδεία
  • Τον μετέφεραν στο δικαστήριο συνοδεία ισχυρής αστυνομικής δύναμης
  • Παραδοσιακό έδεσμα της ημέρας του Ευαγγελισμού (...) είναι ο μπακαλιάρος και μάλιστα συνοδεία της γνωστής σκορδαλιάς. (*)

Συγγενικές λέξεις

• συνοδευτικός
• συνοδεύω
• συνοδός
• → δείτε τις λέξεις: συν και οδός

Μεταφράσεις

    ουσιαστικό

αγγλικά : accompaniment (en), escort (en)

    επίρρημα

---

Αρχαία ελληνικά (grc)

Πτώση	Ενικός	Δυϊκός	Πληθυντικός
Ονομαστική	συνοδεία	συνοδεία	συνοδεῖαι
Γενική	συνοδείας	συνοδείαιν	συνοδειῶν
Δοτική	συνοδείᾳ	συνοδείαιν	συνοδείαις
Αιτιατική	συνοδείαν	συνοδεία	συνοδείας
Κλητική	συνοδεία	συνοδεία	συνοδεῖαι

Ετυμολογία

συνοδεία < συνοδεύω < σύνοδος (=συνοδοιπόρος) < σύν + ὁδός

Ουσιαστικό

συνοδεία θηλυκό

• άλλη γραφή του συνοδία