συνωμότης

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ο	συνωμότης	οι	συνωμότες
γενική	του	συνωμότη	των	συνωμοτών
αιτιατική	τον	συνωμότη	τους	συνωμότες
κλητική		συνωμότη		συνωμότες
Κατηγορία όπως «ναύτης» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

συνωμότης < (διαχρονικό δάνειο) αρχαία ελληνική συνωμότης

ορθογραφία

Στις σύνθετες λέξεις του όμνυμι το -ο εκτείνεται δηλαδή μετατρέπται σε μακρό -ω, όπως από το όνομα ανώνυμος, επώνυμος, φερώνυμος, περιώνυμος, από το οδύνη ανώδυνος, επώδυνος.

Ουσιαστικό

συνωμότης αρσενικό (θηλυκό συνωμότρια & συνωμότισσα)

• αυτός που συμμετέχει σε μια συνωμοσία, που σχεδιάζει κάτι μυστικά μαζί με άλλους

  ※  Συμμετέχω σε μια συνωμοσία σιωπής, και μπορεί το Bacardi να έλυσε λίγο τη γλώσσα μου, αλλά παραμένω καλός συνωμότης . (Δημοσθένης Κούρτοβικ, Φυσαλία η καλλιαύχην [διήγημα])

Συγγενικά

• συνωμοσιολογία
• συνωμοσιολογικός
• συνωμοσιολόγος
• συνωμοτικά (επίρρημα)
• συνωμοτικός
• συνωμοτικότητα
• συνωμοτικώς
• συνωμοτισμός
• συνωμότισσα
• συνωμότρια
• συνωμοτώ

Μεταφράσεις

    συνωμότης

αγγλικά : conspirator (en) γαλλικά : conspirateur (fr), conjuré (fr) ισπανικά : conspirador (es) πολωνικά : spiskowiec (pl)

---

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ὁ	συνωμότης	οἱ	συνωμόται
γενική	τοῦ	συνωμότου	τῶν	συνωμοτῶν
δοτική	τῷ	συνωμότῃ	τοῖς	συνωμόταις
αιτιατική	τὸν	συνωμότην	τοὺς	συνωμότᾱς
κλητική ὦ!		συνωμότᾰ		συνωμόται
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		συνωμότᾱ
γεν-δοτ	τοῖν		συνωμόταιν
1η κλίση, ομάδα 'στρατιώτης', Κατηγορία 'τοξότης' όπως «τοξότης» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

συνωμότης < συν- + ομ- (ὄμνυμι) με έκταση του ο- > ω- λόγω της σύνθεσης + -ότης < πρωτοϊνδοευρωπαϊκή ρίζα *h₃emh₃-. Δείτε και συνόμνυμι.

Ουσιαστικό

συνωμότης αρσενικό

1. συνωμότης, που μετέχει σε συνωμοσία
2. ομόσπονδος, σύμμαχος

   ≈ συνώνυμα: συνώμοτος

Παράγωγα

• συνωμοσία
• συνωμόσιον
• συνωμόσιος
• συνωμοτία
• συνωμοτικός
• συνωμοτικῶς
• συνώμοτος

→ και δείτε τις λέξεις συνόμνυμι, σύν και ὄμνυμι
Δε σχετίζεται η συνωμία (< ὦμος) και τα συγγενικά της.

Πηγές

• συνωμότης - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• συνωμότης - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.