σφεῖς

Αρχαία ελληνικά (grc)

Ετυμολογία

σφεῖς < πιθανόν σφός και σφέτερος αλλά χωρίς βεβαιότητα

Αντωνυμία

σφεῖς

1. (προσωπική αντωνυμία, μόνον στον πληθυντικό) αυτοί, αυτών, σε αυτούς

   παρὰ δέ σφιν ἑκάστῳ δίζυγες ἵπποι ἑστᾶσι

   (: δίπλα σε καθένα από αυτούς..)

   φράζοντες ὡς οὔ σφι περιοπτέη ἐστὶ ἡ Ἑλλὰς ἀπολλυμένη: ἢν γὰρ σφαλῇ, σφεῖς γε οὐδὲν ἄλλο ἢ δουλεύσουσι τῇ πρώτῃ τῶν ἡμερέων

   (:λέγοντας ότι δεν πρέπει να μείνει παραμελημένη από αυτούς και να χαθεί η Ελλάδα, γιατί αν αυτή πέσει, σε αυτούς δεν μένει τίποτα άλλο παρά να γίνουν κι εκείνοι δούλοι από την πρώτη μέρα)

2. αυτούς τους ίδιους, αυτοί οι ίδιοι

   Κερκυραῖοι σφῶν αὐτῶν τοὺς ἐχθροὺς δοκοῦντας εἶναι ἐφόνευον

   (:οι Κερκυραίοι σκότωναν οι ίδιοι (με τα χέρια τους) όσους <συμπολίτες τους> θεωρούσαν εχθρούς)

Άλλες μορφές

• δωρικός τύπος : φιν
• αιολικός τύπος : ἄσφε (αιτ. πληθ.), ἄσφι (δοτ. πληθ.)

Κλίση 1

Πτώση	Ενικός	Δυϊκός	Πληθυντικός
Ονομαστική	ὅδε, οὗτος, τοῦτο κ.ά.		σφεῖς (το θεωρητικά ασυναίρετο σφέες δεν απαντά)
Γενική	οὗ		σφῶν, σφέων, σφείων
Δοτική	οἷ, οἱ		σφίσι(ν), σφί, σφιν
Αιτιατική	ἕ		σφᾶς, σφέας, σφέα, σφέ (ουδέτερο)
Κλητική

Σημειώσεις

1. ο δυικός σφωίν-σφιν και σφωέ-σφέ ίσως αφορά το β΄ πρόσωπο της προσωπικής αντωνυμίας, δηλαδή το σύ
2. χρησιμοποιείται εναλλακτικά στον πληθυντικό της αυτοπαθούς αντωνυμίας γ΄ προσώπου ἑαυτοῦ και ἑαυτῆς, δηλ. του αρσενικού και θηλυκού:

• γενική: ἑαυτῶν ή σφῶν - αὐτῶν
• δοτική: ἑαυτοῖς ή σφίσιν - αὐτοῖς - σφίσιν αὐταῖς
• αιτιατική: ἑαυτούς ή σφᾶς - αὐτούς - σφᾶς αὐτάς

Κλιτικός τύπος αντωνυμίας

σφεῖς

• (προσωπική αντωνυμία) γ΄ πρόσωπο ονομαστική πληθυντικού του ἐγώ

Κλίση 2

η προσωπική αντωνυμία
Οι δεύτεροι άτονοι τύποι είναι εγκλιτικοί.
αριθμός	ενικός			πληθυντικός			δυϊκός
πρόσωπα → πτώσεις ↓	α΄ πρόσωπο	β΄ πρόσωπο	γ΄ πρόσωπο	α΄ πρόσωπο	β΄ πρόσωπο	γ΄ πρόσωπο	α΄ πρόσωπο	β΄ πρόσωπο	γ΄ πρόσωπο
ονομαστική	ἐγώ	σύ	οὗτος	ἡμεῖς	ὑμεῖς	σφεῖς	νώ	σφώ	σφώ
γενική	ἐμοῦ, μου	σοῦ, σου	οὗ, οὑ	ἡμῶν	ὑμῶν	σφῶν	νῷν	σφῷν
δοτική	ἐμοί, μοι	σοί, σοι	οἷ, οἱ	ἡμῖν	ὑμῖν	σφίσι(ν)	νῷν	σφῷν
αιτιατική	ἐμέ, με	σέ, σε	ἕ, ἑ	ἡμᾶς	ὑμᾶς	σφᾶς	νώ	σφώ	σφώ
επίθετο	ἐμός	σός	ἑός	ἡμέτερος	ὑμέτερος	σφέτερος	νωΐτερος	σφωΐτερος	σφωΐτερος
Παράρτημα:Γραμματική: Αντωνυμίες
επική κλίση οι διαφορετικοί τύποι, με έντονα γράμματα
πρόσωπα → πτώσεις ↓	α΄ πρόσωπο	β΄ πρόσωπο	γ΄ πρόσωπο	α΄ πρόσωπο	β΄ πρόσωπο	γ΄ πρόσωπο	α΄ πρόσωπο	β΄ πρόσωπο	γ΄ πρόσωπο
ονομαστική	ἐγώ, ἐγών	σύ, τύνη	ὁ, οὗτος	ἡμεῖς ἄμμες	ὑμεῖς ὕμμες	σφεῖς σφές	νῶϊ νώ	σφῶϊ σφώ	σφωέ σφωε
γενική	ἐμοῖο, ἐμέο ἐμεῦ, μευ ἐμέθεν	σοῖο, σέο, σεο σεῦ, σευ σέθεν	εἷο, ἕο, ἑο εὗ, εὑ ἕθεν, ἑθεν ἑοῖο	ἡμείων ἡμέων	ὑμείων ὑμέων	σφείων σφέων σφεων σφῶν	νῶϊν	σφῶϊν σφῷν	σφωΐν σφωιν
δοτική	ἐμοί, μοι	σοί, τοι τείν	ἑοῖ, οἷ, οἱ	ἡμῖν ἄμμι(ν)	ὑμῖν ὕμμι(ν)	σφίσι(ν) σφισι(ν) σφιν	νῶϊν	σφῶϊν σφῷν	σφωΐν σφωιν
αιτιατική	ἐμέ, με	σέ, σε	ἑέ, ἕ, ἑ μιν, σφε	ἡμέας ἄμμε	ὑμέας ὕμμε	σφέας σφεας σφε	νῶϊ νώ	σφῶϊ σφώ	σφωέ σφωε
επίθετο	ἐμός, ὅς	σός, ὅς	ἑός, ὅς	ἡμός ἡμέτερος	ὑμός ὑμέτερος	σφός σφέτερος	νωΐτερος	σφός σφωΐτερος	σφός σφωΐτερος
Κατηγορία:Επικοί τύποι