σφράγισμα

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	το	σφράγισμα	τα	σφραγίσματα
γενική	του	σφραγίσματος	των	σφραγισμάτων
αιτιατική	το	σφράγισμα	τα	σφραγίσματα
κλητική		σφράγισμα		σφραγίσματα
Κατηγορία όπως «όνομα» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

σφράγισμα < σφραγίζω, σφραγισ- + -μα

σφράγισμα ουδέτερο

η ενέργεια ή το αποτέλεσμα του σφραγίζω
1. η αποτύπωση μιας σφραγίδας σε έγγραφο
2. το κλείσιμο ενός χώρου (π.χ. καταστήματος), έπειτα από δικαστική εντολή
3. (οδοντιατρική) το γέμισμα με ειδικό υλικό της τρύπας ενός δοντιού καθώς και το υλικό αυτό
4. το μπλοκάρισμα, η φραγή του τραπεζικού λογαριασμού εάν υπάρχει ακάλυπτο χρέος (π.χ. ακάλυπτη επιταγή) που δεν έχει πληρωθεί εντός συγκεκριμένου ημερολογιακού ορίου

σφράγισμα

	δυϊκός
↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	τὸ	σφράγισμᾰ	τὰ	σφραγίσμᾰτᾰ
γενική	τοῦ	σφραγίσμᾰτος	τῶν	σφραγισμᾰ́των
δοτική	τῷ	σφραγίσμᾰτῐ	τοῖς	σφραγίσμᾰσῐ (ν)
αιτιατική	τὸ	σφράγισμᾰ	τὰ	σφραγίσμᾰτᾰ
κλητική ὦ!		σφράγισμᾰ		σφραγίσμᾰτᾰ
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		σφραγίσμᾰτε
γεν-δοτ	τοῖν		σφραγισμᾰ́τοιν
3η κλίση, Κατηγορία 'ὄνομα' όπως «ὄνομα» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

σφράγισμα < σφραγίζω, σφραγισ- + -μα < σφραγίς

σφράγισμα ουδέτερο

→ και δείτε τις λέξεις σφραγίζω και σφραγίς

σφράγισμα - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
σφράγισμα - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.