σύμβασις

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ἡ	σύμβασῐς	αἱ	συμβάσεις
γενική	τῆς	συμβάσεως ιωνικός συμβάσιος	τῶν	συμβάσεων
δοτική	τῇ	συμβάσει	ταῖς	συμβάσεσῐ(ν)
αιτιατική	τὴν	σύμβασῐν	τὰς	συμβάσεις
κλητική ὦ!		σύμβασῐ		συμβάσεις
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		συμβάσει
γεν-δοτ	τοῖν		συμβασέοιν
3η κλίση, Κατηγορία 'δύναμις' όπως «δύναμις» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

σύμβασις < συμβαίνω, συμβα- + -σις. Μορφολογικά αναλύεται σε σύμ- + βάσις

Ουσιαστικό

σύμβασις, -εως θηλυκό

1. (αρχική σημασία) συμβάδιση
2. συμφωνία, συνθήκη, διευθέτηση, σύμβαση
3. σύμπτωση

   εκφράσεις: κατὰ σύμβασιν

Συγγενικά

• → δείτε τις λέξεις συμβαίνω, σύν, βάσις και βαίνω

Πηγές

• σύμβασις - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• σύμβασις - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.