σύμμορφος

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός
γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
ονομαστική	ο	σύμμορφος	η	σύμμορφη & σύμμορφος	το	σύμμορφο
γενική	του	σύμμορφου	της	σύμμορφης & συμμόρφου	του	σύμμορφου
αιτιατική	τον	σύμμορφο	τη	σύμμορφη & σύμμορφο	το	σύμμορφο
κλητική		σύμμορφε		σύμμορφη & σύμμορφε		σύμμορφο
↓ πτώσεις	πληθυντικός
γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
ονομαστική	οι	σύμμορφοι	οι	σύμμορφες & σύμμορφοι	τα	σύμμορφα
γενική	των	σύμμορφων	των	σύμμορφων & συμμόρφων	των	σύμμορφων
αιτιατική	τους	σύμμορφους	τις	σύμμορφες & συμμόρφους	τα	σύμμορφα
κλητική		σύμμορφοι		σύμμορφες & σύμμορφοι		σύμμορφα
Οι δεύτεροι τύποι, λόγιοι, συνηθίζονται σε ουσιαστικοποιημένα ή σε αρχαιοπρεπείς λέξεις..
Κατηγορία όπως «φυγόκεντρος» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

Ετυμολογία

σύμμορφος (νεολογισμός) < (διαχρονικό δάνειο) ελληνιστική κοινή σύμμορφος. Συγχρονικά αναλύεται σε σύμ- + -μορφος (μορφή)

• για τα μαθηματικά < μεταφραστικό δάνειο από την αγγλική conformal ^{(Χρειάζεται τεκμηρίωση…)}

Προφορά

ΔΦΑ : /aˈsi.moɾ.fos/

τυπογραφικός συλλαβισμός : σύμ‐μορ‐φος

Επίθετο

σύμμορφος, -η / -ος, -ο

• ο ομοιόμορφος προς κάτι

  ↪ (μαθηματικά) σύμμορφη απεικόνιση: απεικόνιση η οποία διατηρεί την γωνία τομής

Συγγενικά

• συμμόρφωση
• συμμορφώνω

→ δείτε και τη λέξη μορφή

Δείτε επίσης

• Conformal map στην αγγλική Βικιπαίδεια

Μεταφράσεις

    σύμμορφος

αγγλικά: conformal (en)

Πηγές

• ⌘ Δημητράκος, Δημήτριος Β. (1964) Μέγα λεξικὸν ὅλης τῆς Ἑλληνικῆς γλώσσης, 1930-1950. 2η έκδοση:1964. Αθήνα: Εκδόσεις: Δομή (15 τόμοι) & επανεκδόσεις, 1η έκδοση:1953 (9 τόμοι) Ελληνική Παιδεία, .
  ΣτΕ: αναφέρεται μόνο ως μεταγενέστερο, και όχι νεότερο της καθαρεύουσας. Ως νεότερο τύπο δίνει το «συμμόρφωσις», «συμμορφοῦμαι».
  
• Στο λεξικό του Κουμανούδη (καθαρεύουσας), υπάρχει στο επίρρημα «συμμόρφως» και το επίθετο «συμμορφωτικός»
  
  • σελ. 946, Τόμος Β΄ - Κουμανούδης, Στέφανος Αθ. (1900) Συναγωγή νέων λέξεων υπό των λογίων πλασθεισών από της Αλώσεως μέχρι των καθ’ ημάς χρόνων. Τόμοι: 2 (Εισαγωγή,@anemi). Εν Αθήναις: Τύποις Π. Δ. Σακελλαρίου

---

Αρχαία ελληνικά (grc)

ελληνιστική κοινή (αρχαία κλίση) δε μαρτυρείται δυϊκός αριθμός
→ γένη	αρσενικό & θηλυκό		ουδέτερο
↓ πτώσεις	ενικός
ονομαστική	ὁ/ἡ	σύμμορφος	τὸ	σύμμορφον
γενική	τοῦ/τῆς	συμμόρφου	τοῦ	συμμόρφου
δοτική	τῷ/τῇ	συμμόρφῳ	τῷ	συμμόρφῳ
αιτιατική	τὸν/τὴν	σύμμορφον	τὸ	σύμμορφον
κλητική ὦ!		σύμμορφε		σύμμορφον
↓ πτώσεις	πληθυντικός
ονομαστική	οἱ/αἱ	σύμμορφοι	τὰ	σύμμορφᾰ
γενική	τῶν	συμμόρφων	τῶν	συμμόρφων
δοτική	τοῖς/ταῖς	συμμόρφοις	τοῖς	συμμόρφοις
αιτιατική	τοὺς/τὰς	συμμόρφους	τὰ	σύμμορφᾰ
κλητική ὦ!		σύμμορφοι		σύμμορφᾰ
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ	συμμόρφω	τὼ	συμμόρφω
γεν-δοτ	τοῖν	συμμόρφοιν	τοῖν	συμμόρφοιν
2η κλίση, Κατηγορία 'δύσκολος' όπως «δύσκολος» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

Ετυμολογία

σύμμορφος (ελληνιστική κοινή) < σύμ- + -μορφος (αρχαία ελληνική μορφή)

Επίθετο

σύμμορφος, -ος, -ον

• (ελληνιστική κοινή) ομοιόμορφος, με το ίδιο σχήμα

Συγγενικά

• συμμορφή
• συμμορφίζομαι
• συμμορφόομαι

→ και δείτε τις λέξεις σύν και μορφή

Πηγές

• σύμμορφος - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• σύμμορφος - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.