σύμφυσις

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ἡ	σύμφυσῐς	αἱ	συμφύσεις
γενική	τῆς	συμφύσεως	τῶν	συμφύσεων
δοτική	τῇ	συμφύσει	ταῖς	συμφύσεσῐ(ν)
αιτιατική	τὴν	σύμφυσῐν	τὰς	συμφύσεις
κλητική ὦ!		σύμφυσῐ		συμφύσεις
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		συμφύσει
γεν-δοτ	τοῖν		συμφυσέοιν
3η κλίση, Κατηγορία 'δύναμις' όπως «δύναμις» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

σύμφυσις < συμφύ(ω) + -σις. Μορφολογικά αναλύεται σε σύμ- + φύσις.

Ουσιαστικό

σύμφυσις, -εως θηλυκό

• → ζητούμενο λήμμα

Πηγές

• σύμφυσις - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.