σύναξις

Από Βικιλεξικό
Μετάβαση στην πλοήγηση Πήδηση στην αναζήτηση

Μεσαιωνικά ελληνικά (gkm)[επεξεργασία]

Ετυμολογία [επεξεργασία]

σύναξις < (κληρονομημένο) ελληνιστική κοινή σύναξις

Ουσιαστικό[επεξεργασία]

σύναξις θηλυκό

Κλιτικοί τύποι[επεξεργασία]

Παράγωγα[επεξεργασία]

Συγγενικά[επεξεργασία]

Ομώνυμα / Ομόηχα[επεξεργασία]

Αναφορές[επεξεργασία]

  1. s.v. συναξάρι - Μπαμπινιώτης, Γεώργιος (2010). Ετυμολογικό Λεξικό της Νέας Ελληνικής Γλώσσας (Β' ανατύπωση. 2009: A' έκδοση). Αθήνα: Κέντρο Λεξικολογίας. 

Πηγές[επεξεργασία]



Αρχαία ελληνικά (grc)[επεξεργασία]

ελληνιστική κοινή (αρχαία κλίση)
δε μαρτυρείται δυϊκός αριθμός
↓ πτώσεις       ενικός         πληθυντικός  
ονομαστική σύναξῐς αἱ συνάξεις
      γενική τῆς συνάξεως τῶν συνάξεων
      δοτική τῇ συνάξει ταῖς συνάξεσῐ(ν)
    αιτιατική τὴν σύναξῐν τὰς συνάξεις
     κλητική ! σύναξῐ συνάξεις
  δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ τὼ  συνάξει
γεν-δοτ τοῖν  συναξέοιν
3η κλίση, Κατηγορία 'δύναμις' όπως «δύναμις» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία [επεξεργασία]

σύναξις (ελληνιστική κοινή) < αρχαία ελληνική συνάγω, συναγ- -σις > -ξις

Ουσιαστικό[επεξεργασία]

σύναξις, -εως θηλυκό

Σύνθετα[επεξεργασία]

Συγγενικά[επεξεργασία]

→ και δείτε τις λέξεις συνάγω, σύν και ἄγω

Πηγές[επεξεργασία]