σύνεδρος

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ο/η	σύνεδρος	οι	σύνεδροι
γενική	του/της του	συνέδρου σύνεδρου	των	συνέδρων
αιτιατική	τον/τη	σύνεδρο	τους/τις τους	συνέδρους σύνεδρους
κλητική		σύνεδρε		σύνεδροι
Οι δεύτεροι τύποι, μόνον για το αρσενικό.
Κατηγορία όπως «κάτοικος» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

σύνεδρος < (διαχρονικό δάνειο) αρχαία ελληνική σύνεδρος

Προφορά

ΔΦΑ : /ˈsi.ne.ðɾos/

τυπογραφικός συλλαβισμός : σύ‐νε‐δρος

Ουσιαστικό

σύνεδρος αρσενικό ή θηλυκό

1. μέλος συνεδρίου
2. τακτικός δικαστής ο οποίος είναι μέλος κακουργιοδικείου ή πλημμελιοδικείου

Μεταφράσεις

    σύνεδρος

γαλλικά : congressiste (fr)

---

Αρχαία ελληνικά (grc)

→ γένη	αρσενικό & θηλυκό		ουδέτερο
↓ πτώσεις	ενικός
ονομαστική	ὁ/ἡ	σύνεδρος	τὸ	σύνεδρον
γενική	τοῦ/τῆς	συνέδρου	τοῦ	συνέδρου
δοτική	τῷ/τῇ	συνέδρῳ	τῷ	συνέδρῳ
αιτιατική	τὸν/τὴν	σύνεδρον	τὸ	σύνεδρον
κλητική ὦ!		σύνεδρε		σύνεδρον
↓ πτώσεις	πληθυντικός
ονομαστική	οἱ/αἱ	σύνεδροι	τὰ	σύνεδρᾰ
γενική	τῶν	συνέδρων	τῶν	συνέδρων
δοτική	τοῖς/ταῖς	συνέδροις	τοῖς	συνέδροις
αιτιατική	τοὺς/τὰς	συνέδρους	τὰ	σύνεδρᾰ
κλητική ὦ!		σύνεδροι		σύνεδρᾰ
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ	συνέδρω	τὼ	συνέδρω
γεν-δοτ	τοῖν	συνέδροιν	τοῖν	συνέδροιν
2η κλίση, Κατηγορία 'δύσκολος' όπως «δύσκολος» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

Ετυμολογία

σύνεδρος < συν- + ἕδρ(α) + -ος

Επίθετο

σύνεδρος, -ος, -ον

1. πρόσωπο που συμμετέχει σε συμβούλιο
2. (ουσιαστικοποιημένο) πρόσωπο που συμμετέχει μαζί με άλλους σε συνεδρίαση

Πηγές

• σύνεδρος - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• σύνεδρος - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.