ταφών

Νέα ελληνικά (el)

Κλιτικός τύπος ουσιαστικού

ταφών θηλυκό

• γενική πληθυντικού του ταφή

---

Αρχαία ελληνικά (grc)

Ετυμολογία 1

• → λείπει η κλίση

ταφών < θέμα ταφ-, μετοχή ενεργητικού ενεστώτα του ρήματος τέθηπα, αόριστος με σημασία ενεστώτα (ρήμα χωρίς ενεργητικό ενεστώτα) < → δείτε τη λέξη θάπτω

Μετοχή

ταφών

• ξαφνιασμένος

  ※  8ος αιώνας  ⌘ Ὅμηρος, Ἰλιάς, 11 (Λ. Ἀγαμέμνονος ἀριστεία.), στίχ. 545 (στίχοι 544-546) Ζεὺς δὲ πατὴρ Αἴανθ᾽ ὑψίζυγος ἐν φόβον ὦρσε·
  στῆ δὲ ταφών, ὄπιθεν δὲ σάκος βάλεν ἑπταβόειον, [545]
  τρέσσε δὲ παπτήνας ἐφ᾽ ὁμίλου, θηρὶ ἐοικώς,

  Και στην ψυχήν του Αίαντος έβαλε ο Ζευς τον φόβον.
  Στέκει, απορεί, τες πλάτες του με την ασπίδα σκέπει,
  φεύγει, αφού πρώτα εκοίταξε το πλήθος, ως θηρίον

  Μετάφραση: Ιάκωβος Πολυλάς, @greek-language.gr

Ετυμολογία 2

ελληνιστική κοινή (αρχαία κλίση) δε μαρτυρείται δυϊκός αριθμός
↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ὁ	ταφών	οἱ	ταφῶνες
γενική	τοῦ	ταφῶνος	τῶν	ταφώνων
δοτική	τῷ	ταφῶνῐ	τοῖς	ταφῶσῐ(ν)
αιτιατική	τὸν	ταφῶνᾰ	τοὺς	ταφῶνᾰς
κλητική ὦ!		ταφών		ταφῶνες
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		ταφῶνε
γεν-δοτ	τοῖν		ταφώνοιν
3η κλίση, Κατηγορία 'χειμών' όπως «χειμών» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

ταφών (ελληνιστική κοινή) < αρχαία ελληνική τάφ(ος) + -ών

Ουσιαστικό

ταφών, -ῶνος αρσενικό

• (ελληνιστική κοινή) συνηρημένη μορφή του ταφεών

Πηγές

• ταφών, ταφεών - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.