τελετουργία

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	τελετουργία	οι	τελετουργίες
γενική	της	τελετουργίας	των	τελετουργιών
αιτιατική	την	τελετουργία	τις	τελετουργίες
κλητική		τελετουργία		τελετουργίες
Κατηγορία όπως «σοφία» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

τελετουργία < (ελληνιστική κοινή) < τελετή + -ουργία (< ἔργον)

Ουσιαστικό

τελετουργία θηλυκό

1. το σύνολο των επίσημων-συμβολικών πράξεων που γίνονται με καθορισμένη τάξη όταν τελείται μια θρησκευτική ή άλλη τελετή

   Το ορθόδοξο θρήσκευμα του ηγεμόνα προβλεπόταν από το βουλγαρικό Σύνταγμα, αλλά η συγκεκριμένη τελετουργία βάπτισης επινοήθηκε από την Εκκλησία και τις συντηρητικές-ρωσσόφιλες δυνάμεις ... (Αγγελική Κωνσταντακοπούλου, "ΒΟΥΛΓΑΡΙΑ, Σόφια 1896", εφημερίδα ΑΥΓΗ, 29 Αυγούστου 2010)

2. (κατ’ επέκταση) ο ιδιαίτερος τρόπος με τον οποίο εξελίσσεται ένα οποιοδήποτε γεγονός, προσλαμβάνοντας έτσι επίσημο χαρακτήρα

   η τελετουργία του τσαγιού στην Κίνα

Συγγενικά

• τελετουργικός
• τελετουργικό
• τελετουργικά

Μεταφράσεις

    τελετουργία

γαλλικά : rite (fr), cérémonial (fr)