τετράχορδο

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	το	τετράχορδο	τα	τετράχορδα
γενική	του	τετράχορδου	των	τετράχορδων
αιτιατική	το	τετράχορδο	τα	τετράχορδα
κλητική		τετράχορδο		τετράχορδα
Κατηγορία όπως «σίδερο» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

τετράχορδο < → λείπει η ετυμολογία

Ουσιαστικό

τετράχορδο ουδέτερο

1. βιολί με τέσσερις χορδές
2. (βυζαντινή μουσική) σύνολο τεσσάρων διαδοχικών φθόγγων. Κάθε κλίμακα έχει 8 φθόγγους (π.χ. Κλίμακα του νη : νη, πα, βου, γα, δι, κε, ζω, νη), ενώ επίσης έχει και 2 τετράχορδα (π.χ. κλίμακα του ΝΗ: το βαρύ ή χαμηλό τετράχορδο (νη, πα, βου, γα) και το οξύ ή υψηλό τετράχορδο (δι, κε, ζω, νη)}}. Τα τετράχορδα χωρίζονται μεταξύ τους με έναν τόνο που λέγεται διαζευκτικός τόνος. Κάθε τετράχορδο περιέχει 30 μόρια.

Δείτε επίσης

• επίθετο τετράχορδος

Μεταφράσεις

    τετράχορδο