τιμωρός

Ελληνικά (el)

πτώση	ενικός	πληθυντικός
ονομαστική	τιμωρός	τιμωροί
γενική	τιμωρού	τιμωρών
αιτιατική	τιμωρό	τιμωρούς
κλητική	τιμωρέ	τιμωροί

Ετυμολογία

τιμωρός < αρχαία ελληνική τιμωρός < τιμή + ὁράω, αυτός που αποκαθιστά /φρουρεί την τιμή, ο εκδικητής

Προφορά

ΔΦΑ : /ti.mɔ.ˈɾɔs/

Ουσιαστικό

τιμωρός αρσενικό ή θηλυκό

1. αυτός που τιμωρεί

Μεταφράσεις

    τιμωρός

αγγλικά : punisher (en) γαλλικά : punisseur (fr) εσπεράντο : punanto (eo), punisto (eo)