τιτουλάριος

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ο	τιτουλάριος	οι	τιτουλάριοι
γενική	του	τιτουλάριου & τιτουλαρίου	των	τιτουλάριων & τιτουλαρίων
αιτιατική	τον	τιτουλάριο	τους	τιτουλάριους & τιτουλαρίους
κλητική		τιτουλάριε		τιτουλάριοι
Οι δεύτεροι τύποι, παλιότεροι, λόγιοι.
Κατηγορία όπως «καρδινάλιος» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

τιτουλάριος < λατινικά titul(us) `τίτλος΄ -άριος μτφρδ. γαλλικά titulaire (< λατινικά titul(us) -aire)

Ουσιαστικό

τιτουλάριος αρσενικό

• βοηθός επίσκοπος που χειροτονείται με τον τίτλο επισκοπής που έχει καταργηθεί

Μεταφράσεις

    τιτουλάριος