τονικότης

Νέα ελληνικά (el)

καθαρεύουσα (κατά την αρχαία κλίση)
↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ἡ	τονικότης	αἱ	τονικότητες
γενική	τῆς	τονικότητος	τῶν	τονικοτήτων
δοτική	τῇ	τονικότητι	ταῖς	τονικότησι(ν)
αιτιατική	τὴν	τονικότητα	τὰς	τονικότητᾰς
κλητική ὦ!		τονικότης		τονικότητες
3η κλίση, Κατηγορία 'τάπης' όπως «τάπης» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

τονικότης (μαρτυρείται από το 1847) σε κείμενο του Ιωάννη Πύρλα < τονικ(ός) + -ότης

Ουσιαστικό

τονικότης, -ητος θηλυκό

• (καθαρεύουσα) η τονικότητα