τουρκομερίτης

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ο	τουρκομερίτης	οι	τουρκομερίτες
γενική	του	τουρκομερίτη	των	τουρκομεριτών
αιτιατική	τον	τουρκομερίτη	τους	τουρκομερίτες
κλητική		τουρκομερίτη		τουρκομερίτες
Κατηγορία όπως «ναύτης» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

τουρκομερίτης < Τούρκος + -ο- + μέρος + -ίτης

Ουσιαστικό

τουρκομερίτης αρσενικό (θηλυκό τουρκομερίτισσα)

• (παρωχημένο, μειωτικό) Έλληνας προερχόμενος από τουρκοκρατούμενες περιοχές

Συγγενικά

• τουρκομερίτικος
• τουρκομερίτισσα
• → δείτε τις λέξεις Τούρκος και μέρος

Μεταφράσεις

    τουρκομερίτης

Πηγές

• τουρκομερίτης - Λεξικό της Κοινής Νεοελληνικής (1998) του Ιδρύματος Μανόλη Τριανταφυλλίδη (συντομογραφίες-σύμβολα). Η Πύλη για την ελληνική γλώσσα, Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας
• Χ. Σακελλαρίου, Νέο Λεξικό της Δημοτικής, εκδ. Σιδέρης, π. 1978