τραγῳδός

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ὁ	τραγῳδός	οἱ	τραγῳδοί
γενική	τοῦ	τραγῳδοῦ	τῶν	τραγῳδῶν
δοτική	τῷ	τραγῳδῷ	τοῖς	τραγῳδοῖς
αιτιατική	τὸν	τραγῳδόν	τοὺς	τραγῳδούς
κλητική ὦ!		τραγῳδέ		τραγῳδοί
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		τραγῳδώ
γεν-δοτ	τοῖν		τραγῳδοῖν
2η κλίση, Κατηγορία 'ναός' όπως «ναός» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

τραγῳδός < τράγ(ος) + ᾠδ(ή) + -ός κατά το ῥαψῳδός. Η ακριβής σημασία της λέξεως τραγῳδός είναι ακόμα ανεπιβεβαίωτη, ωστόσο η επικρατέστερη άποψη στηρίζει ότι η τραγωδία προήλθε από τον διονυσιακό διθύραμβο όπου τραγῳδός δήλωνε τον συμμετέχοντα στους τραγικούς χορούς προς τιμήν του Διονύσου ο οποίος ήταν πιθανώς μεταμφιεσμένος ως σάτυρος και ονομαζόταν τράγος, όχι τόσο λόγω της μεν εμφάνισής του όσο της δε συμπεριφοράς του που όπως ένας τράγος ήταν πολύ ζωηρή και εύθυμη και συχνά σχεδόν ασελγής.

Ουσιαστικό

τρᾰγῳδός αρσενικό

1. (θέατρο) τραγικός ποιητής, τραγωδός
2. (θέατρο) τραγικός ηθοποιός, τραγωδός
3. (θέατρο) μέλος τραγικού χορού

Παράγωγα

• τραγῳδία
• τραγῳδέω
• τραγῳδικός
• τραγῳδάριον
• τραγῳδεύς
• τραγῳδητής

=σύνθετα

• τραγῳδοδιδάσκαλος

Πηγές

• τραγῳδός - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• τραγῳδός - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.