τραμπούκος

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ο	τραμπούκος	οι	τραμπούκοι
γενική	του	τραμπούκου	των	τραμπούκων
αιτιατική	τον	τραμπούκο	τους	τραμπούκους
κλητική		τραμπούκο & τραμπούκε		τραμπούκοι
Κατηγορία όπως «καμαρότος» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

τραμπούκος < (άμεσο δάνειο) ισπανική trabuco < λατινική trabuco (τρεμπουσέ) (μαρτυρείται από το 1865)

Ουσιαστικό

τραμπούκος αρσενικό

• άτομο που ανήκει σε παρακρατική οργάνωση ή σε κομματική παράταξη και δημιουργεί επεισόδια ή προβαίνει σε βιαιοπραγίες, συνήθως επί πληρωμή
• (κατ’ επέκταση) άτομο που προσπαθεί να επιβάλει τις απόψεις του χρησιμοποιώντας βία

Συγγενικά

• τραμπουκαρία
• τραμπουκαρίζω
• τραμπουκαριό
• τραμπουκάρισμα
• τραμπουκέτο
• τραμπουκιά
• τραμπουκίζω
• τραμπούκικα
• τραμπούκικος
• τραμπουκισμός
• (το) τραμπούκο
• τραμπουκογαλάντης
• τραμπουκοκρατία

Μεταφράσεις

    τραμπούκος

γαλλικά : homme de main (fr), nervi (fr)