τριπτήρ

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
	τριπτηρ-
ονομαστική	ὁ	τριπτήρ	οἱ	τριπτῆρες
γενική	τοῦ	τριπτῆρος	τῶν	τριπτήρων
δοτική	τῷ	τριπτῆρῐ	τοῖς	τριπτῆρσῐ(ν)
αιτιατική	τὸν	τριπτῆρᾰ	τοὺς	τριπτῆρᾰς
κλητική ὦ!		τριπτήρ		τριπτῆρες
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		τριπτῆρε
γεν-δοτ	τοῖν		τριπτήροιν
3η κλίση, Κατηγορία 'κλητήρ' όπως «κλητήρ» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

τριπτήρ < θέμα τριπ- του ρήματος τρίβω + -τήρ

Ουσιαστικό

τριπτήρ, -ῆρος αρσενικό

1. εργαλείο τριψίματος
2. κάδος στον οποίο απορρέει το λάδι μετά τη συμπίεση του ελαιόκαρπου
3. (για σταφύλια) πατητήρι
4. (μεταφορικά) κάδος στον οποίο καταλήγουν οι δικαστικές αποφάσεις

   ※  5ος/4ος πκε αιώνας ⌘ Ἀριστοφάνης, Ἀχαρνῆς, στίχ. 937

   κρατὴρ κακῶν, τριπτὴρ δικῶν,

5. (για άλογα) ποτίστρα

   ※  4ος πκε αιώνας, Επιγραφή από την Ελευσίνα Αττικής. I.Eleusis 159, στίχ. 21, @epigraphy.packhum.org

   τριπτῆρες τέτ<τ>αρες τὰ ζεύγη ποτίζειν ἐν τῆι ὁδῶι,

6. (ελληνιστική σημασία) γουδοχέρι

Συγγενικά

• → δείτε τη λέξη τρίβω

Πηγές

• τριπτήρ - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• τριπτήρ - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.