τροῦλλος

Από Βικιλεξικό
Μετάβαση στην πλοήγηση Πήδηση στην αναζήτηση

Μεσαιωνικά ελληνικά (gkm)[επεξεργασία]

Ετυμολογία [επεξεργασία]

τροῦλλος < (κληρονομημένο) ελληνιστική κοινή τροῦλλος < λατινική trullus → και δείτε τροῦλλος

Ουσιαστικό[επεξεργασία]

τροῦλλος αρσενικό

Άλλες μορφές[επεξεργασία]

Συγγενικά[επεξεργασία]

Δείτε επίσης[επεξεργασία]

Αναφορές[επεξεργασία]

  1. τρούλος (ελληνιστικό) - Μπαμπινιώτης, Γεώργιος (2010). Ετυμολογικό Λεξικό της Νέας Ελληνικής Γλώσσας (Β' ανατύπωση. 2009: A' έκδοση). Αθήνα: Κέντρο Λεξικολογίας. 

Πηγές[επεξεργασία]



Αρχαία ελληνικά (grc)[επεξεργασία]

ελληνιστική κοινή (αρχαία κλίση)
δε μαρτυρείται δυϊκός αριθμός
↓ πτώσεις       ενικός         πληθυντικός  
ονομαστική τροῦλλος οἱ τροῦλλοι
      γενική τοῦ τρούλλου τῶν τρούλλων
      δοτική τῷ τρούλλ τοῖς τρούλλοις
    αιτιατική τὸν τροῦλλον τοὺς τρούλλους
     κλητική ! τροῦλλε τροῦλλοι
  δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ τὼ  τρούλλω
γεν-δοτ τοῖν  τρούλλοιν
2η κλίση, Κατηγορία 'δρόμος' όπως «κῆπος» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία [επεξεργασία]

τροῦλλος (ελληνιστική κοινή) < (άμεσο δάνειο) λατινική turllus (τρούλος), trulla (μικρό δοχείο, τηγάνι· κουτάλα), τροῦλλα (κούπα) με μεταπλασμό σε αρσενικό κατά το θόλος[1]

Ουσιαστικό[επεξεργασία]

τροῦλλος, -ου αρσενικό

Συγγενικά[επεξεργασία]

Δείτε επίσης[επεξεργασία]

μεσαιωνικά ελληνικά:

Πηγές[επεξεργασία]