τσιράκι

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	το	τσιράκι	τα	τσιράκια
γενική		—		—
αιτιατική	το	τσιράκι	τα	τσιράκια
κλητική		τσιράκι		τσιράκια
Η κατάληξη του πληθυντικού -ια προφέρεται με συνίζηση.
Κατηγορία όπως «παιδάκι» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

τσιράκι < (άμεσο δάνειο) οθωμανική τουρκική چراق (çerag, çirag, μαθητευόμενος) (τουρκική çırak) / چراغ (çırak, λάμπα, κερί, μέντορας) (çirağ (λάμπα, κερί)) + -ι < περσική چراغ (čerâğ, čarâğ, λάμπα, φως)

Προφορά

ΔΦΑ : /t͡siˈɾa.ci/

τυπογραφικός συλλαβισμός : τσι‐ρά‐κι

Ουσιαστικό

τσιράκι ουδέτερο

1. (μειωτικό) ακόλουθος κάποιου ανώτερου που προσφέρει υπηρεσίες με ανταλλάγματα

   ≈ συνώνυμα: τσανακογλείφτης, δεξί χέρι, → δείτε επίσης λακές και μπράβος

2. (παρωχημένο) μαθητευόμενος τεχνίτης

   ≈ συνώνυμα: κάλφας, μαθητούδι, μαστορόπουλο, κοπέλι, παραγιός, παραπαίδι

Συγγενικά

επώνυμα:

• Τσιρακάκης
• Τσιράκης
• Τσιρακίδης
• Τσιρακμάνης
• Τσιράκογλου
• Τσιρακόπουλος

Μεταφράσεις

    ακόλουθος κάποιου

αγγλικά : underling (en) γαλλικά : affidé (fr) τουρκικά : çırak (tr)

    μαθητευόμενος τεχνίτης

→ δείτε τις λέξεις μαθητευόμενος και παραγιός

Πηγές

• τσιράκι - Λεξικό της Κοινής Νεοελληνικής (1998) του Ιδρύματος Μανόλη Τριανταφυλλίδη (συντομογραφίες-σύμβολα). Η Πύλη για την ελληνική γλώσσα, Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας
• τσιράκι - Χαραλαμπάκης, Χριστόφορος (επιμέλεια) (2014). Χρηστικό λεξικό της νεοελληνικής γλώσσας. Αθήνα: Ακαδημία Αθηνών.  (ψηφιοποιημένη έκδοση από το 2023, συντομογραφίες-σύμβολα)
• Μπαμπινιώτης, Γεώργιος (2002). Λεξικό της νέας ελληνικής γλώσσας (Βʹ έκδοση). Αθήνα: Κέντρο Λεξικολογίας.  (Αʹ έκδοση: 1998)
• Ορφανός, Βασίλης (2020) Τουρκικά δάνεια στα Ελληνικά της Κρήτης, Propylaeum, Heidelberg University Library 2020 (DOI), download.σελ.1-405.pdf, 1η έκδοση:2014